Tommy Castro "The Devil You Know"

[posener]

Dzień wydania nadchodzi - 21 stycznia. Sporo gości: Marcia Ball, The Holmes Brothers, Tab Benoit, Samantha Fish, Mark Karan, a nawet "wielki" Joe Bonamassa.
1. The Devil You Know
2. Second Mind
3. I'm Tired
4. Center of Attention
5. The Whale Have Swallowed Me
6. When I Cross The Mississippi
7. Mojo Hannah
8. Two Steps Forward
9. She Wanted To Give It To Me
10. Keep On Smilin'
11. Medicine Woman
12. That's All I Got Tommy Castro & The Painkillers
13. Greedy

http://www.youtube.com/watch?v=ZSelRpE_5z0
http://www.youtube.com/user/tomecastro

[karambol]

Płytę w wersji promo już mam, ale przed 21 stycznia nie mogę nic po niej pisać.

[RafałS]

Płytę w wersji promo już mam, ale przed 21 stycznia nie mogę nic po niej pisać.

Literówka, czy delikatna sugestia, że będziesz po niej jechał? Sample i kawałek, który nadał Jan Chojnacki były obiecujące.

[Roj]

[karambol]

Płytę w wersji promo już mam, ale przed 21 stycznia nie mogę nic po niej pisać.

Literówka, czy delikatna sugestia, że będziesz po niej jechał? Sample i kawałek, który nadał Jan Chojnacki były obiecujące.

No jasne, że literówka.
Widząc na okładce płyty wykaz zaproszonych gości trochę się obawiałem, że "zadepczą" Tommyego. Z nagłówkiem "with special guests" wymieniono 8 pozycji (w tym The Holmes Brothers a ich jest więcej niż jeden) a jako "additional guests" kolejne 6 nazwisk. To przecież tłum. Udział gości jest zauważalny w różnym stopniu chyba najmocniej w przypadku Marci Ball i harmonijkarza Magic Dicka. Joe Bonamassa akurat nie odcisnął za bardzo swojego piętna - zagrał swoje i to niezbyt nachalnie. Płyta trochę inna niż pozostałe z jego dyskografii (najbardziej rzuca się w uszy brak sekcji dętej) ale to ten sam Tommy Castro jakiego lubię.

[Mean Machine]

Wczoraj pan Chojnacki puścił 3 kawałki. Jak dla mnie wszystkie trzy pierwsza klasa, choć osobiście najbardziej podobał mi się ten w którym podśpiewuje Tab Benoit. Anyway, wszystko co słyszałem przekonuje do zakupienia krążka.

[RafałS]

osobiście najbardziej podobał mi się ten w którym podśpiewuje Tab Benoit.

Za tak skandaliczny przejaw braku lojalności klubowej Szanowny Kolega zostaje niniejszym skreślony z Fan Clubu JB.

[rocken]

Cała płyta jest już do odsłuchania w serwisie Spotify.

[posener]

Miałem już okazję przesłuchać całość. Pierwsze wrazenie jest takie, iż efekt finalny jest adekwatny do zaangażowanych środków, czyli mamy do czynienia z bardzo profesjonalnym produktem. Reszta to kwestia gustu. Gdyby krążek CD miał dwie strony jak vinyl, to zdecydowanie preferowalbym stronę B, na której są wszystkie kawałki z tej płyty, które mi się podobają. Po pierwszych siedmiu kawałkach muza zupełnie nie robiła na mnie wrażenia. Reasumując - są płyty T.Castro, które bardziej mi się podobają. Niemniej jest to porządna bluesrockowa produkcja, szkoda, że nie ma więcej takich numerów jak "Two Steps Forward".

[rocken]

Też dziś tego słuchałem. Do zakupu płyty CD, to co usłyszałem w Spotify, zupełnie mnie nie zachęciło. Kompozycyjnie/stylistycznie niezbyt interesuje mnie takie granie, to jeszcze odstrasza mnie też trochę produkcja. Nie wiem jak na płycie cd będzie ale w streamingu trochę taka brzmieniowo "konserwa".
Jak dla mnie płyta której celem jest poszerzenie grona odbiorców. Ciekawe tylko, czy taki ruch nie spowoduje kastracji, jakieś części starych fanów.
Najbardziej mi się podoba "Keep On Smilin'", bo jest w końcu dużo soulowej duszy w wokalu Tommy'ego, gdzie słychać fascynację chociażby Wilson Pickett'em. No i bardzo sympatyczne unisono gitar w duecie z Mark Karan'em.

[RafałS]

Reasumując - są płyty T.Castro, które bardziej mi się podobają.

Jestem ciekaw, które lubisz najbardziej. Moja pierwsza trójka ze studyjnych, to: "Painkiller", "Gratitude" i "Guilty of Love". Za nimi: "Can't Keep a Good Man Down", "Soul Shaker" i "Exception to the Rule". Najmniejsze wrażenie zrobiły na mnie "Right As Rain" i "Hard Believer". "Triple Trouble" z LLoydem Jonesm, Jimmy Hallem i Double Trouble sympatyczna, ale też bez zachwytu.

[posener]

Jestem ciekaw, które lubisz najbardziej. Moja pierwsza trójka ze studyjnych, to: "Painkiller", "Gratitude" i "Guilty of Love". Za nimi: "Can't Keep a Good Man Down", "Soul Shaker" i "Exception to the Rule". Najmniejsze wrażenie zrobiły na mnie "Right As Rain" i "Hard Believer". "Triple Trouble" z LLoydem Jonesm, Jimmy Hallem i Double Trouble sympatyczna, ale też bez zachwytu.

Tak dużo jego płyt nie mam. "Guilty of Love" i "Hard Believer" chyba najbardziej lubię. "Right As Rain" też dosyć. Z tych co mam, to chyba najmniej lubię "Painkiller" i "Soul Shaker".

[Mean Machine]

osobiście najbardziej podobał mi się ten w którym podśpiewuje Tab Benoit.

Za tak skandaliczny przejaw braku lojalności klubowej Szanowny Kolega zostaje niniejszym skreślony z Fan Clubu JB.

Aaaaaa! Shame on me! Faktycznie, słaby ruch jak na fanboja JB.
Ale w przypadku J.B. wolno podziwiać grę na gitarze, przy jednoczesnym deprecjonowaniu śpiewu.
Wszak Wielki JB śpiewać nie umie, co onegdaj stwierdziło kilku znaffcuf bluesa.