Paul Gilbert "Vibrato"

[karambol]

Płytę dostałem przedpremierowo z dopiskiem "For promotion only - not for sale". Od pierwszego odsłuchu zostałem ROZWALONY. GENIALNA rzecz. Mieszanka fusion, funku lat 70tych, bluesa (a jakże), hard rocka, rocka progresywnego, soulu. Wykaz stylów może sugerować że to groch z kapustą ale nic z tych rzeczy - siedzę, słucham i gęba mi się śmieje od ucha do ucha. Harmonie wokalne czasem jak u Steele Dan czasem jak u murzyńskiego soulowego bandu, piano elektryczne ZABÓJCZE, gitara BOSKA, perkusja GENIALNA.
Paul Gilbert dla przypomnienia to ten od Mr. Big.

[RafałS]

Paul Gilbert dla przypomnienia to ten od Mr. Big.

Również od Racer X, chociaż to już nie dla mnie (metal).

[karambol]

Paul Gilbert dla przypomnienia to ten od Mr. Big.

Również od Racer X, chociaż to już nie dla mnie (metal).

i od wielu innych projektów/zespołów ale chyba akurat Mr. Big jest najbardziej znany i rozpoznawalny.

[RafałS]

A powiedz, jeszcze, Robert - jak tu Gilbert gra: hamuje się trochę, czy zasuwa tak szybko jak zawsze?

[karambol]

A powiedz, jeszcze, Robert - jak tu Gilbert gra: hamuje się trochę, czy zasuwa tak szybko jak zawsze?

Satriani gra szybciej. Ja na shredderkę jestem "uczulony" a skoro nie zaobserwowałem u siebie niepokojących oznak reakcji organizmu to znaczy że nie jest źle. W klasyku Mistrza Muddyego Watersa "I Want To Be Loved" poleciał chyba najszybciej ale to było coś zdecydowanie w stylu Alvina Lee i Ten Year After.
Jeżeli miałbym coś o szybkościowym graniu na tej płycie powiedzieć to chyba raczej w odniesieniu do grającej na klawiszach żony Gilberta, Emi. Zapiernicza z obłędną szybkością po klawiaturze elektrycznego piana. Ale to zupełnie nie jest wada bo uwielbiam brzmienie tego instrumentu (na Hammondzie też gra i ten instrument również uwielbiam). Zresztą stary klasyczny fusion też uwielbiam dlatego ta płyta aż tak mi podpasowała.

[posener]

Ciekawe... Może to coś dla mnie?