Cole wspomina go jako najbardzej konkretnego i prostolinijnego czlowieka jakim mozna kiedykolwiek byc. Nigdy nie mosil zadnych masek przez ktore Cole musial szukac prawdziwego ja. Laczyl w sobie szalenstwo z genialnoscia.
Urodzil sie w 1948 w Redditch, 12 mil na poludnie od Birmingham.
Juz jako dziecko walil we wszystko co robilo halas. Zaczynal od garkow do gotowania, patelniach, okraglej puszki na kawe. Majac 10 lat dostaje od matki pierwszy bembenek a krotko po tym ojciec organizuje mu pierwsza perkusje. Byla dosc zuzyta ale dla Johna moglabybyc nawet zardzewiala. To byl jego najwiekszy skarb. Dlatego byl zly na swoich kolegow po fachu jezeli obchodzili sie z ich instrumentami po macoszemu. Dla Johna bylo to rownoznaczne ze znecaniem sie nad dziecmi. Muzyka byla jego najwiekszym uzaleznieniem i jak nie mogl sie wyzyc na bebnach pojawialy sie pierwsze odznaki glodu. W tym czasie Ringo Starr byl idolem kazdego podlotka ktory umial trzymac palki w rekach. Ochywiscie i John po ukonczeniu szkoly podjal probe zrobienia karery muzyka. Wystepowal z Terry Webb and the Spiders. Nosil cienki krawat, purpurowy Jackett i smarowal swoje wlosy pomada. Gra w tym okresie byla spokojniejsza i kontrolowana.
Bonzo podobnie jak Robert naciskany byl przez ojca aby zajac sie czyms konkretnym. Ojciec jego byl ciesla w branzy budowlanej. Tak wiec na jakis czas zamienil palki na mlotek. Muzyka jednak byla jego najwieksza miloscia. Tak wiec po krotkim czasie zaczal znowu grac w miescowych: The Nickey James Movoment, A Way of Life, Steve Brett and the Mavericks.
Wiedzial doskonale ze muzyka to jest to na czym sie doskonale zna. Mimo wszystko byl glodujacym artysta. Poznajac swoja przyszla zone Pat w wieku 18 lat byl realistyczny na tyle zeby zastanowic sie nad zawarciem oficjalnego zwiazku. Pozostal jednak stanowczy.
To tylko pytanie kiedy. Jezeli we mnie wierzysz to napewno dam rade. Nie zostawiaj mnie – potrzebuje twego wsparcia – powiedzial kiedys do Pat.
Pomimo innych faktow Pat wierzyla mu. Na koniec poddala sie i zamieszkali w 5-cio metrowym kampingu. Stale jak mial przeczucie ze kariera idzie za wolno, jak tracil nerwy i wszysko trzaskal przyzekal Pat ze skonczy z muzyka jezeli cos sie szybko nie zmieni. To byly puste slowa o czym doskonale oboje wiedzieli. Muzyka byla czescia jego osobowosci – dlatego nigdy powaznie nie myslal zeby z nia skonczyc.
Czasami wygladalo na to ze lepiej isc na prosbe jak byc muzykiem. Wystepujac w Nickey James Movement kapela grala na niezaplaconym sprzecie. Nieraz po koncertach sprzet byl kasowany bo raty byly niezaplacone.
W takich warunkach nie mozna dobrej muzyki robic – Bonzo
Niestety nie bylo wielu alternatyw i Bonzo byl lojalny wobec kompanow z Bandu. Sprawialo mu to przyjemnosc byc czlonkiem grupy. Uczucie to pozostalo przez caly czas Led Zeppelin. Juz w tym ciezkim czasie coraz glosniej bylo o jego mozliwosciach.
Jest najlepszym palkarzem w Angli…
Gra tak glosno ze nie slyszy sie swoich mysli…
W ciagu tygodnia rozwala wiecej bebnow nie inni palkarze w calym swoim zyciu… - to niektore komentarze.
Z biegiem czasu w jego stylu pojawialo sie wiecej elegancji a mniej zacietrzewienia. Zawsze pragnal miec takie samo uznanie jak stojacy przed nim muzycy – szczegolnie jak widzial ze palkarze pozostaja w cieniu. Szanowal i zazdroscil Ginger´owi Baker , gral w Graham Bond Organisation, ktory pomimo mocnej prezentacji muzycznej Bond´a i Jack´a Bruce, nigdy nie dal sie odsunac na plan dalszy.
Tez bym tak chcial. Rowny miedzy rownymi, nie tylko ktos podajacy innym rytm.
W 1967 ukazuje sie album Cream Fresh Cream na ktorym jest solo perkusyjne Ginger´a Bakers „Toad“. Bonzo pragnal tez takiego uznania. Niecale dwa lata pozniej wyladowal w Led Zeppelin.
Bonzo to była skomplikowana psychicznie postać.
Tak wspomina go Lori Maddox (nieletnia dziewczyna której Jimmy Page złamał serce - napiszę o niej później):
Uwielbiałam Bonzo.Kiedy trzeźwiał był najbardziej sympatyczny człowiekiem na świecie.Za to kiedy się upił był jak maniak.Stawał się Bestią..Natomiast gdy był trzeźwy ciągle troszczył się o innych i robił nam wykłady.
Znana jest historia gdy pod koniec lat 70 do Bonhama podszedł dziennikarz i powiedział mu parę komplementów.Niestety Bonzo był pijany i ów dziennikarz w odpowiedzi usłyszał bluzgi.I tak miał szczęście, że nie został pobity...
Gdy LZ pojechało do Tokio Bonzo kupiło sobie samurajski miecz i pociął swój pokój w Hotelu Hilton.Nie przyniosło mu to jednak satysfakcji więc zdemolował jeszcze pokój swojego kolegi z zespołu basisty Johna Paula Jonesa który leżał wtedy pijany w łóżku (Bonzo wyniósł go z łóżka na hotelowy korytarz gdzie rano znalazła go pokojówka).Następnego dnia wszyscy muzycy zdemolowali korytarz obrzucając go owocami.Dostali wtedy dożywotni zakaz wstępu do tokijskiego Hiltona...
) ..." co ja państwu będę mówił ....za tydzień cała płyta , a teraz Tea For One...Herbatka dla jednej osoby... 
) Ten Years After z "Love like a man" -magiczny riff....i III LZ.
...wydawała się najlepszą płytą ...a opus magnus dopiero nadchodzil 
) extra mocnych...caro i carmenów...nie pili bałtyckiej i żytniej z kłoskiem...a blaszka wyborowa w Peweksie kosztowała -1$
