Okolice Bluesa

Owa wesola historia wydarzyla sie podczas nagrywania sciezki dzwiakowej do filmy La Bamba gdzie znajduje sie miedzy innymi cover "Who do you love" Bo Didleya (autorstwa Willie Dixona). Rzeczony Dixon juz wowczas posuniety w latach byl producentem, konsultantem muzycznym czy kims w ten desen przy realizacji tego filmu. Trzon zespolu nagrywajacego ten soundtrack stanowili muzycy swietnego zespolu Los Lobos + inni dochodzacy latynoscy artysci z Kalifornii. No i tak graja ten "Who do you love", a Dixon nie za bardzo wyznajacy sie w kalifornijskiej "mlodziezy" mowi do pewnego goscia z wasami krecacego sie po studio z gitara:

- Ty chlopcze jak Ci na imie...?

- Carlos...(Santana) psze Pana.

- Myslisz ze dalbys rade zagrac jakas solowke w tym kawalku?

- Myse, ze tak prosze Pana...


(Wg relacji muzykow Los Lobos z jakiegos wywiadu)

Cencor

W 1984r. Eric Clapton zagrał na albumie Rogera Watersa - The Pros And Cons Of Hitch Hiking (utwór tytułowy, lub inaczej "5.01 AM"). Decyzję podjął po zakrapianym spotkaniu z Watersem, ale mimo ostrzeżeniem menagera nie zmienił decyzji. Niezadowolony z drętwej atmosfery płyty i tras koncertowych promujących album zaczął dokuczać Watersowi. Doszło nawet do tego, że na uroczystej kolacji po jednym z koncertów, zdenerwowany że musi długo czekać na zamówione jedzenie wysłał swojego asystenta do McDonalda i na oczach zszokowanych gości i gospodarza wpałaszował Big Maca z frytkami.

Rob Berry [jest zakladka] jezdzil sobie pieknie rurka po strunach elektrycznej gitary. W przerwie miedzy kawalkami podeszla kobieta i spytala. "Jak masz takie zelazo na palcu. to sie nie boisz ze cie prad porazi." A Rob na to " Poki nie falszuje, Bog mnie chroni"

Rob Berry [ma zakladke] wyglosil spostrzezenie, ktore, moim zdaniem. pasuje tutaj. Powiedzial: " kiedy gram, mlodzi tancza, klaszcza, ciesza sie. Bat plyty to kupuja ludzie 40+, im bardziej + tym czesciej i wiecej.

ciekawostką jest leworęczność wśród muzyków. gitarzyści różnie sobie z tym radzą - niektóre osoby uważają że gitara jest wręcz stworzona dla leworęcznych (np. Paganini, także ja - jestem leworęczny i nie wstydzę się tego choć w dzieciństwie zostałem "przestawiony" ale tylko z pisaniem. ale na gitarze gram jak praworęczni).

w grze na fortepianie nie ma to chyba większego znaczenia. kiedyś kolega mnie zapytał czy są fortepiany w których klawisze są odwrotnie
co ciekawe - on sam prawdopodobnie nie będąc leworęcznym - gra na harmonijce "na odwrót" tzn. niskie dźwięki ma po prawej a wysokie po lewej...

piszę o tym bo w innej zakładce napisałem coś w rodzaju "jestem za a nawet przeciw". zauważyłem że często tak kombinuję - stawiam jakąś tezę i uzasadniam a potem ją obalam. możliwe że to ma związek z tą leworęcznością i przestawieniem.

swoją drogą niewykluczone że to przestawienie zdeterminowało moją drogę życiową. bo przez nie pogubiłem kierunki w niektórych dziedzinach życia. jak każdy dzieciak próbowałem grać w piłkę nożną. i próbowałem grać głównie prawą nogą. nie szło mi to za dobrze i wieku ok. 13L doszedłem do wniosku że muszę znaleźć inny sposób na zaimponowanie dziewczynom. wróciłem do grania na fortepianie. a może gdybym zaczął kopać lewą nogą okazałbym się świetnym lewoskrzydłowym i dziś byłbym piłkarskim emerytem albo trenerem a nie muzykiem...

inna sprawa że zacząłem grać na gitarze kiedy zorientowałem się że fortepian raczej trudno wynieść na ławkę. wprawdzie nie rozwijałem tego gitarowania jakoś mocno ale zdarzyło misie obegrać chałturę na basie a nawet na gitarze (i jeszcze kiedyś 1/2 chałtury na bębnach ale o tym następnym 1em)

hi hi, dobre ! Rene czuje bluesa , nie ma to tamto