Okolice Bluesa

Ciesze sie Ale sie zrobilo fajne miejsce do "pogadania"
Wielu pozniejszych wybitnych rockmanow zaczynalo przygode z muzyka "pod opieka" Alexisa Kornera. Wielu z nich pochodzilo z peryferyjnych dzielnic Londynu i ich wczesniejsze zycie uplywalo w ulicznych gangach. Po latach gdy ktorys z bylych "podopiecznych "Kornera silnie narozrabial,dziennikarz spytal Kornera co on na to. " Wierzcie mi, moglo byc gorzej " odrzekl mistrz.

Alexis Korner , to też wdzięczny temat do rozmów
Co dziwne sam większych sukcesów nie odniósł ale niewątpliwie przyczynił się do rozwoju brytyjskiego bluesa, był takim katalizatorem ...

Z Cyrylem Davisem otworzyli klub,który później stał się wylęgarnią brytyjskich talentów i mekką bluesfanów,którzy przychodzili posłuchać amerykańskich gigantów bluesa.

Na forum mamy kilku ekspertów od tego tematu np. naszego
Jędrusia Jerzyka i Zdzisława Pająka
( w książce autorstwa Z.Pająka - " Eric Burdon - Feniks Rocka" jest cały rozdział poświęcony Alexisowi Kornerowi - świetna książka, polecam )

Jędruś ,czekamy na jakieś pikantne historyjki

Nie mamy jak zdobyc ksiazek pana Zdzislawa. Znamy tylko zachwycajace fragmenty z internetu. Zapewne nawet autor nie ma juz wolnych egzemplarzy. Mielismy szczescie wejsc w posiadanie ksiazki pana Zapalowskiego. Ale to tyle.....
Mamy sporo literatury po "angielskiemu" Ale to bardzo malo finezyjny jezyk.
Podepre sie panem Franciszkiem Starowiejskim:" Kultura Europejska ubozeje, poniewaz Lacine zastapiono angielskim. Geniusz Shakespeara polega glownie na tym ze udalo mu sie napisac tak genialne dziela w tak ubogim jezyku. "
Zupelnie nie Bluesowa opowiastka. Wybaczcie admini i wszyscy pozostali.

ja tak Zbyszka chwale, chwalę, a tu listonosz puk, puk
i przynosi prezencik od Zbyszka




Brak płyty bo właśnie gra


No nie mogę i jestem wywalony na lewe ręby

Kurcze nie ma zakładki chwale się, a to niestety nie anegdota, tylko fakt

Ja ostatnio usłyszałem świetną anegdotę, niestety, nie pamiętam kogo dotyczyła. Może ktoś również to zna i uzupełni o osobę bohatera?

Któryś ze znanych bluesmanów miał wystąpić w jakimś prestiżowym miejscu (znana sala koncertowa czy coś takiego, w każdym razie nie pub), z okazji jakiejś ważnej uroczystości, na którą byli zaproszeni jacyś ważni oficjele i która odbywała się z wielką pompą - do tego stopnia, że jednym z elementów umowy były ściśle określone garnitury, w które ubrano muzyków. Nasz bohater, już wówczas bardzo znany, tuż przed występem, ubrany już wten garnitur, wyskoczył na parking przed obiektem, aby sobie przypalić (prawdopodobnie bynajmniej nie tytoń ). I kiedy tak stał i palił, podjechał jakiś wypasiony mercedes, wyszedł z niego dobrze ubrany jegomość, dał mu kluczyki plus dwadzieścia dolarów i bez słowa poszedł. Nasz bluesman, niewiele się zastanawiając, zaparkował merola i wrócił dać koncert. Kiedy po występie stał w hallu, odnalazł go właściciel mercedesa i zaczął przepraszać za nieporozumienie, tłumacząc się swoim roztargnieniem, na co nasz bohater rzekł: "It's all right, man. Twenty bucks is twenty bucks!"

OJCIEC DYREKTOR pewnie zapracowany. Andrzeju opowiedz nam cos

Wojtku to swietna historia. Howlin' Wolf niemlody juz pan, w czasie Europejskiego turnee American Folk Blues festival powiedzial ....i lubie w Europie tez to ze nikt nie mowi do mnie chlopcze {boy}

GENIALNY temat, gratuluję pomysłu
Dziękuję wszystkim za wkład i proszę o jeszcze, bo fantastycznie się te anegdotki czyta.

Pare lat temu zabawilismy sie w uliczna sonde. Chodzilo o zaklad. Zadawalismy przechodniom tylko jedno pytanie.
-Jaki znasz polski zespol bluesowy. Wiekszosc odpowiedzi : "Nocna Zmiana Bluesa" i.......yyyyyyy.

Ja mam jedną fajną historię (tzn., dla samego zainteresowanego niezbyt, ale...):
Festiwal, koniec dnia i oczywiście jam, przy stolikach dużo ludzi, w tym Bart Łęczycki, Cielak (o ile dobrze pamiętam), goście z zagranicy itd., Green Grass zaczynają "Kiedy byłem małym chłopcem" (tonacja bodajże H-moll) i kumpel jako że do końca nie wierzy swojemu słuchowi podszedł do gitarzysty spytać się, jaka tonacja a że głośno było źle usłyszał (jako A), jeszcze kilka razy popytał i ok, wchodzi...
Bart krzyczy: "Nie ta tonacja!"... Myślałem, że kumpel się powiesił...
Zmobilizowało Go to do dalszej pracy i się zawziął ostro i...dobrze.
Błędów nie ma co się bać.