Bluesowe daty.

[kora]

55 urodziny obchodzi dziś [color=red]

Amerykański harmonijkarz i gitarzysta
Ur:5 Listopada 1952 Chicago




http://chorzow.mail.pl/bls/index.php?op ... &Itemid=61

[kora]

30 urodziny obchodzi [color=red]
Jeden z najlepszych polskich harmonijkarzy

Ur: 6 listopad 1977r.
Wszystko o nim na stronie
http://www.kielak.pl/



PS:Cielaczku wszystkiego najlepszego

[kora]

58 skończyła

Piosenkarka, gitarzystka - przedstawicielka blues rocka
Ur:8 listopada, 1949 Burbank /Kalifornia

Z B.B Kingiem



Pochodzi z muzykalnej rodziny, ojciec występował na Broadwayu. Od dzieciństwa zakochana jest w bluesie. Jej talent rozkwitł podczas studiów w Cambridge. Na początku występowała na otwarcie koncertów Johna Hammonda Juniora. Jej kariera nabrała tempa,gdy jej menagerem został Dick Waterman, który równolegle prowadził kariery - [color=fuchsia]Sona Hause'a ; Mississippi Freda McDowella ; Sippie Wallace. Bonnie często wyruszała na trasę właśnie z nimi, notabene byli to jej mentorzy i idole. Płyta "Bonnie Raitt" zawiera materiał muzyczny zapożyczony od nich. W realizacji tego albumu wziął również udział Junior Wells i A.C. Reed. Kariera Raitt, to pasmo wzlotów i upadków, doceniania i rozczarowania publiczności.
W 1990 roku wzięła udział w nagraniu płyty Johna Lee Hookera - " The Healer. Wykonywany przez nią w duecie utwór "I'm In The Mood" otrzymał Grammy. W tym samym roku wzięła udział w koncercie na rzecz Nelsona Mandeli na stadionie Wembley w Londynie. Lata 90. to pasmo mniejszych i większych sukcesów, ustabilizowała swoje życie prywatne, wyszła za mąż, wciąż tworzy i komponuje.




W 2000 r.Bonnie Rait została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame.

2000r z nagrodą Grammy





_______________


YouTube


Johnn Lee Hooker & Bonnie Raitt - I'm In The Mood VideoClip
http://pl.youtube.com/watch?v=HBDzIQz_W_Y

Aretha Franklin & Bonnie Raitt
http://pl.youtube.com/watch?v=JzTrLTBhaIY


"Bonnie Raitt - Angel from Montgomery"
http://pl.youtube.com/watch?v=N5HpW1Sula8

[kora]

78 lat temu urodził się
Harmonijkarz bluesowy

Ur:10.XI.1929 Hernando / Mississippi



Naukę gry na instrumencie rozpoczął w wieku 12 lat.
W 1952 roku przeniósł się do Chicago i utworzył trio [color=fuchsia] The Savage Boys. Zespół ten występował w klubie Muddy Watersa, w czasach gdy ten był w trasach koncertowych.W 1959 roku George zajął w zespole Watersa miejsce Jamesa Cottona W 1962 opuścił zespół i udał się do Minneapolis. Wtedy nadano mu przydomek " Mojo" po tym jak na okrągło, na życzenie publiczności grywał kawałek " Got My Mojo Working". Nagrywał wówczas z Otisem Spannem i Lutherem "Georga Boy"Johnsonem . W latach 1967 - 68 wrócił na łono zespołu Watersa ( odszedł George Smith ). Po raz trzeci wcielił się do zespołu w latach 1971-74

[kora]

101 lat temu urodził się
Właść: Booker T.Washington White

Pieśniarz,gitarzysta, pianista.Jedna z najważniejszych postaci wiejskiego bluesa z Delty Mississipi.

Ur:12.11.1906r Houston/Mississipi
Zm:26.02.1977 Memphis/Tennesse



Kuzyn [color=orange] B.B Kinga. W połowie lat 30. zarabiał na zycie jako bokser i gracz baseballa. W 1937 roku nagrał utwór "sheke 'Em On Down" oraz otrzymał przydomek,będący błędnym zapisem jego imienia (nigdy mu on nie przypadł do gustu). Kiedy utwór ten stał się przebojem Bukka odsiadywał wyrok w wiezieniu za napad. Tam również odnalazł go Alan Lomax i nagrał dwa jego utwory do Biblioteki Kongresu .White miał obsesję na punkcie więzienia, pociągów, alkoholu i śmierci - te tematy nieustannie przenikały do jego bardzo pomysłowych tekstów.Do połowy lat 70. występował w klubach folkowych i podczas festiwalii w USA,Kanadzie, Mexyku ( podczas olimpiady) i Europie.Wystąpił również w filmie Blues Under Skin.
Grał na gitarze National z metalowym korpusem oraz na pianinie.


[/color]

Bukka White - Alcohol dance
http://pl.youtube.com/watch?v=jYbH4-yAUEw

Bukka White & Howlin' Wolf - Please Don't Put Your Daddy Outdoors
http://pl.youtube.com/watch?v=PWqsmMkMRZQ

Bukka White - Jelly Roll Blues
http://pl.youtube.com/watch?v=Yf-vK-kX6p8

Fixin' To Die Blues
http://pl.youtube.com/watch?v=9Z8xm5BAnWQ

[Pawel Freebird Michaliszy]

11 LISTOPADA 1972 NA SKUTEK WYPADKU MOTOCYKLOWEGO UMARł BERRY OAKLEY , GENIALNY BASISTA ALLMAN BROS.



fly...free bird..fly...

[kora]

13 listopad


65 lat temu urodził się

Ur:13.11.1942 Nowy York



Jego ojciec (John Hammond) był krytykiem muzycznym a także producentem nagrań jzzowych, bluesowych i rockowych.
W 1963 W college'u zainteresował się gitarą i harmonijką. W tym samym roku nagrał pierwszy z pięciu albumów dla firmy Vnaguard. W latach 1968 - 70 nagrywał dla Atlantic, akompaniowali mu [color=blue] Robbie Robertson i Bill Wyman.W latach 1971 - 73 nagrywał dla Columii a w 1973 wziął udział w "supersesji" z Dr.Johnem i Mikiem Bloomfieldem. Jr.Hammond nie zważając na muzyczne mody, zawsze był wierny bluesowi. W jego nagraniach pojawiali się m.in. : John Lee Hooker, Charles Brown Roy Rogers J.J.Cale oraz Little Charlie & The Nightawks


[/color]


John Hammond Slide Guitar #3 -Can't be Satisfied
http://pl.youtube.com/watch?v=oV-7geFbI0U

John Hammond Jr. - Slick Crown Vic
http://pl.youtube.com/watch?v=04Rvv8v7AOg

John Hammond - Honest I Do - 6/14/91 Marietta OH
http://pl.youtube.com/watch?v=5DldLaKHjA8

_________________

41 lat temu zmarł - [color=green]

Ur: 15.07.1910 Walnut Ridge /Arkansas
Zm:13.11.1966 Chicago



Pseudonimy :[color=blue]"Ham Gravy","Shufflin Sam",Washboard Sam

Kiedy blues ewaluował w kierunku rhytm'n'bluesa, kiedy w modzie były trąbki,klarnety i saksofony - On jako odmieniec grał na tarze. Niby nic takiego a jednak - doczepiony do niej krowi dzwonek nadawał jej na tyle specyficzny dźwięk, że Roberta postrzegano jako ekscentrycznego dziwaka. Przekładało się to jednak na jego ogromną popularność. W latach 1935 - 49 nieustannie nagrywał dla Victor Records
Był bliskim przyjacielem Big Billa Broonzy'ego. Wspólnie tworzyli muzyczno - towarzyskie kółko przyjaciół do którego oprócz nich należeli : Tampa Red, Jazz Gillum, Memphis Slim.Występowali wspólnie w rozmaitych grupach, wymieniali się często na własnych sesjach nagraniowych. W latach 50 gwiazda Browna pomału gasła. Podjął pracę jako policjant. Gdy nastąpił boom bluesa w latach 60. wystąpił w nagraniach dokonanych przez Johna Henry'ego Barbee. Jego kariera jednak nie rozbłysła ,śmierć zebrała swoje żniwo.



[/color]

Easy Ridin' Mama
http://pl.youtube.com/watch?v=qklBU7pC9oM

Bright Eyes - Big Bill Broonzy and Washboard Sam
http://pl.youtube.com/watch?v=0UNt6uyQ38M

[kora]

71 lat temu urodził się

Wybitny harmonijkarz , wokalista i gitarzysta bluesowy.

Ur: 14.11.1936 Macon /Georgia
Zm: 06.05.2006 Chicago



W wieku 8 lat będąc pod ogromnym wpływem muzyki Big Waltera Hortona ,[color=navy]Muddy Watersa, Little Waltera i Sonny Boya ( R.M) Williamsona - podjął naukę gry na harmonijce.
Początkowo grał hillibilli z białą grupą i swoim dziadkiem Loviem Lee. W latach 50 przeniósł się do Chicago.W 1964 na Maxwell Street dokonał nagrań z Robertem Nightawkiem. W 1968 wystąpił na płycie Earla Hookera.Regularnie nagrywał płyty jako lider własnych zespołów,jak i akompaniator.Występował u boku Muddy Watersa i Williego Dixona w 1988 nagrał pierwszą w historii muzyki kompaktową płytę bluesową.
Wiele z jego dzieci poszło w jego ślady, a najbardziej znany jest Laurrie Bell


Carey & Lurrie Bell



Cytat,źródło http://www.delta.art.pl/newsy_maj_07.html

" (...)Jako harmonijkarz dał się poznać z nagrań dokonanych z zespołem Earla Hookera dla wytwórni Ahoolie. W 1969 roku założył swój pierwszy zespół i zaczął nagrywać dla wytwórni Delmark (Carey Bell's Blues Harp).
Od tego momentu nazwisko Carey'a zaczęło świecić najjaśniejszym blaskiem. W 1971 roku nagrywa dwie znaczące płyty The London Sessions z Muddym Watersem orazUnk In Funk dla Chess Records. Rok później Alligator wydaje jego płytę z Big Walter Hortonem. W 1973 ABS Bluesway wydaje jego solowy krążek Last Night, a pięć lat później Bell bierze udział w nagraniu legendarnej serii płyt Living Chicago Blues.
wraz z Juniorem Wellsem, Jamesem Cottonem i Billym Branchem nagrywa dla Alligatora ponadczasową płytę Harp Attack obdarzoną gradem nagród. W 1998 roku Carey Bell wystąpił na festiwaluRawa Blues.
W ostatnich latach najczęściej współpracował ze swoim synem Lurriem, gitarzystą. Występowali tak w duecie, jak i z większymi składami muzyków. Wytwórnia Delmark właśnie wydała ich podwójny (cd/dvd) album Gettin' Up Live - live At Buddy Guy's Legends, Rosa's & Lurrie's Home(...) "





[/color]

American Folk Blues Festival 1983 feat. Carey Bell
http://pl.youtube.com/watch?v=GT9g4uqK9G8

Carey Bell & Lurrie Bell
http://pl.youtube.com/watch?v=SCTaSg6yaGY

Willie Dixon & Chicago Blues Old Stars ( - Seventh Son
http://pl.youtube.com/watch?v=RDKvjNf3Y7k

[Pawel Freebird Michaliszy]

[kora]

[Pawel Freebird Michaliszy]

[Janusz M.]

[kora]

zgadzam się

[kora]

76 lat temu urodził się

Jeden z pionierów eletrycznej gitary chicagowskiego bluesa.

Ur:16 listopad 1931 Greenwood / Mississippi



Pochodził z bardzo biednej rodziny, był najmłodszym z 13 rodzeństwa. Początkowo próbował grać na perkusji, porzucił ją jednak na rzecz gitary. Jego matka widząc jakiemu uległ zafascynowaniu przekazała cały swój tygodniowy dochód na zakup gitary za 8$.Jak się później okazało była to bardzo dobra inwestycja. W wieku 11 lat podkradł się do knajpy w której rozbrzmiewała muzyka, grał tam wtedy [color=brown]Howlin' Wolf . " Wyjący Wilk" widząc zaciekawienie chłopca, przerwał występ i wprowadził młodego Sumlina na scene,gdzie posadził go na krześle, poczym dalej grał.Po koncercie odprowadził go do domu .Dekadę później ich drogi się ponownie zeszły i ngdy nie rozminęły.
Początkowo Hubert grywał z własnym zespołem na potańcówkach i prywatkach. W ieku 20 lat, dołączył do zespołu Jamesa Cottona, który właśnie nie mógł odszukać swojego gitarzysty. Tak zaczęła się długa i prawdziwa przyjaźń oraz współpraca między dwoma muzykami. W roku 1954 Hubert przyjechał za namową Wolfa do Chicago.( Wolf w tej sprawie interweniował u jego matki, zapewniając ją o tym, iż będzie się nim opiekował i go wspierał). Howlin' Wolf i Sumlin stali się nierozłączną parą dwóch muzyków.Wspólnie nagrywali, koncertowali, podróżowali. Sumlin został wierny swojemu "drugiemu ojcu" przez ponad 20 lat, aż do jego śmierci.



Jedynym "skokiem w bok " było przyłączenie się na kilka miesięcy w 1956 roku do zespołu Muddy Watersa , w tym samym czasie współpracował także z Jimmym Reedem. Po śmierci Wolfa, Hubert na kilka miesięcy wycofał się z życia muzycznego, nie wyobrażał sobie grania na scenie bez swojego mentora.
Powrócił na scenę w 1977 roku .Po kilku letnim graniu z ostatnim zespołem Wolfa, postanowił rozpocząć solową karierę.Grał z Otisem Rushem, Albertem Kingiem, Pinetopem Perkinsem,oraz wieloma innymi.
W 2002 roku wykryto u niego raka płuc, chorobę jednak udało się cofnąć. Hubert rzucił wszelkiego rodzju używki. W 2003 roku wstąpił do zespołu Boba Margolina Sumlin ciągle uśmiechnięty i zadowolony z życia nie schodzi ze sceny ,aktywnie bierze w niej udział i wzbogaca ją swoją osobą.

B.Margollin & Hubert.S.



2004rok


[/color]

Hubert Sumlin plays Howlin' Wolf
http://www.youtube.com/watch?v=BYtgj5v4 ... re=related

Hubert Sumlin With Jimmie Vaughan and Robert Cray Band
http://www.youtube.com/watch?v=gDG8AgTP ... re=related

Eric Clapton - Crossroads (part 4)
http://www.youtube.com/watch?v=nO_I5EbQ ... re=related

[kora]

To bardzo ważna data, więc się nieco przyłożyłam

134 lata temu urodził się
- William Chrystopher Handy





Trębacz, kornecista jazzowy,kompozytor,publicysta, wykładowca uniwersytecki muzyki, a przede wszystkim człowiek, który pierwszy zapisał bluesa

Ur:16.XI.1873 Florence /Alabama
Zm:28.III.1958 Nowy York

Pochodził z rodziny, która od pokoleń była wierna Kościołowi Metodystów. Jego dziadek utworzył pierwszy kolorowy chór w mieście.
Handy od wczesnych lat dzieciństwa przejawiał zainteresowanie muzyką,rodzice więc postanowili wykształcić go na muzyka klasycznego. Gdy William potajemnie kupił sobie gitarę,oburzony rodzić nakazał mu zwrócić instrument i zakupić słownik. Uparty młodzieniec nie zważając na niezadowolenie opiekunów tym ,iż fascynuje się "brudną muzyką",w ukryciu nauczył się grać nie tylko na gitarze ale również na trąbce.
W 1892 został nauczycielem w Birmington, zajęcie to jednak szybko porzucił na mniej prestiżowe i przyjął się do wytwórni piszczałek, dorabiał sobie korepetycjami z czytania nut. W tym czasie utworzył swój pierwszy zespół [color=blue] Lauzetta Quartet
W1886 roku poślubił poznaną wcześniej na jednym z koncertów,Elizabeth Pice. Wspólnie przyłączyli się do grupy Mahara's Minstrels Spędzili tam cztery lata w międzyczasie objeżdzając całe USA. Gdy zostali rodzicami ( urodziła im się córka,Lucille) William, został wykładowcą uniwersyteckim College ( jedyna czarna uczelnia w Alabamie). W 1902 roku zaproponowano mu prowadzenie w Clarksdale orkiestry "Colored".Jej członkami byli biali i czarni muzycy grający ragtime'y i europejskie melodie taneczne. Już wtedy Handy zauważył zainteresowanie białej publiczności muzyką pod której sam był wrażeniem.Czarnoskórzy pieśniarze, którzy występowali na tej samej scenie, skupiali większą uwagę aniżeli grające europejskie, modne wtedy melodie taneczne "Colored". Surowe brzmienie i potencjał drzemiący w murzyńskich pieśniach zawładnęły duszą Handego.
Kiedy W.C Handy wybrał się w kolejną podróż do Clarksdale, zdażyła się historia,
którą symbolicznie przyjmuje się jako początek powstania bluesa

Cyt z internetu - źródło http://www.bluesman.prv.pl/

]
Handy wraz z H. Pace utworzyli w Memphis pierwszą w USA agencję autorską - wydawnictwo nut i płyt. W 1917 rok przenieśli ją do N. Jorku na Brodwayu . W latach 30-tych William poświęcił się zbieraniu autentycznych bluesów i spiritualsów. Wiele utworów H. stało się standardami - Memphis Blues, , Yellow Dog Blues, Aunt Hagar's Blues, Beale Street Blues,czy St. Louis Blues , który przez 50 kolejnych lat stał się najczęściej nagrywanym przebojem ( w czasie II wojny światowej Orkiestra [color=red]Glenna Millera wyniosła ten utwór do rangi marsza wojennego)
W 1918 roku Handy&Pace stworzyli wytwórnię płytową Black Swan , to właśnie w tej wytwórni została wylansowana wielka pieśniarka ETHEL WATERS - późniejsza gwiazda Cotton Clubu,kobieta,która wywarła ogromny wpływ na całą ówczesną muzykę popularną. Sama Billie Holiday (bardzo się nie lubiły) przyznała się do wpływu jaki na nią wywarła . Ethel Waters jako pierwsza wykonywała publicznie utwory W.C Handego - " Stormy Weather" i "Travellin'All Alone"
Kiedy Handy miał coraz większe problemy ze wzrokiem ( pomału go tracił z uwagi na niewyleczoną w dzieciństwie chorobę) zaczął spisywać wszystkie swoje utwory, gdy w latach 30 po upadku całkiem stał się niewidomym pisał je brajlem.
W wieku 80 lat, siedemnaście lat po śmierci pierwszej żony, powtórnie się ożenił. (z Irmą Louise Logan). Po wylewie krwi do mózgu został całkowicie przykuty do wózka, wkrótce zmarł. Pochowany został w asyście 150 tysięcy ludzi na nowojorskim Bronksie

Pamięć o nim jednak niegdy nie umarła. Wybudowano mu pomnik

W 1968r wydano znaczek z jego podobizną
W 1979 roku powołano fundację jego imieniem -
Blues Music Awards W.C Handy która za zadanie miała promowanie bluesa,później corocznie przyznawała prestiżowe nagrody dla najlepszych jej przedstawicieli - "bluesowe oskary"

[/color]

W.C. Handy - Father of the Blues
http://www.youtube.com/watch?v=ynikZ7Zz ... re=related

Kompozycje W.C Handy'ego

Ethel Waters - Stormy Weather
http://www.youtube.com/watch?v=aMTPhlNYf1E


Yellow Dog Blues
http://www.youtube.com/watch?v=wl4UMmk9 ... re=related

Beale Street blues
http://www.youtube.com/watch?v=fJXXOzxs ... re=related

Linda Hopkins - St. Louis Blues
http://www.youtube.com/watch?v=N22aZuNTLB8

St Louis Blues Brubeck Dave 1961
http://www.youtube.com/watch?v=lBgR3bTcXLg

bessie smith - st. louis blues
http://www.youtube.com/watch?v=iQ7S2w6v ... re=related

Glenn Miller Orchestra - St. Louis Blues March
http://www.youtube.com/watch?v=z8b21R2k ... re=related

[kora]

Gdyby żył, jutro skończyłby 61 lat



Pseudonim "Skydog"

Ur: 20 listopad 1946 Nashville w Tennessee
Zm:29 października 1971 Macon w Georgii

Muzyk sesyjny, lider zespołu[color=blue] The Allman Brothers Band.
Magazyn Rolling Stone za drugiego z najlepszych gitarzystów w historii rocka.


Duane zaczął grać pod wpływem brata, Gregg Allmana, który mówił potem:

"gdy Duane zaczął grać prześcignął mnie tak szybko, jakbym stał w miejscu."

W roku 1959, podczas odwiedzin u rodziny w Nasville, chłopcy poszli na koncert B.B. Kinga i obaj szybko poddali się czarowi jego muzyki. Gregg mawiał później, że w środku koncertu Duane odwrócił się do niego i powiedział "musimy się za to zabrać".
Bracia Allman zaczęli grać przed publicznością w 1961, w różnych lokalnych zespołach. Wkrótce potem Duane porzucił szkołę średnią, aby móc skupić się na nauce gry na gitarze. Chłopcy założyli zespół o nazwie Allman Joys w 1965 roku. Po tym jak Gregg ukończył liceum, zespół wyruszył w trasę po południowo-zachodnich stanach USA i ostatecznie bracia Allman osiedli w Saint Louis w stanie Missouri.



W jakiś czas później zespół przekształcił się w kolejny projekt – The Hour Glass. Na początku1967 roku jego członkowie przenieśli się do Los Angeles, gdzie nagrali dwa albumy.



W tamtym okresie Duane zaczął również grać na gitarze slide, po tym jak usłyszał muzyka Taj Mahala wykonującego klasyczny utwór Willie'ego McTella "Statesboro Blues" .Utwór ten stał się później znakiem rozpoznawczym Allman Brothers Band. Do gry Duane używał pustej butelki po lekarstwie o nazwie Coricidin, którą trzymał na drugim palcu.Tak samo grali później inni muzycy grający na gitarzy slide, tacy jakBonnie Raitt,Rory Gallagher i Gary Rossington z Lynyrd Skynyrd
Zespół Hour Glass przestał istnieć na początku roku 1968.
Gra Duane'a na dwóch płytach Hour Glass i na nagraniach tego zespołu na początku 1968 w FAME Recording Studios w Muscle Shoals w Alabami przyciągnęła uwagę Ricka Halla, właściciela wytwórni FAME. W listopadzie 1968 zatrudnił Duane'a do gry na albumie przy boku Wilsona Picketta. Album nazywał się Hey Jude (1968) i to dzięki niemu Duane stał się został muzykiem sesyjnym na pełnym etacie w Muscle Shoals. Duane'a zauważyło też wielu innych muzyków, w tym Eric Clapton, który wspominał później:

" Pamiętam jak słuchałem "Hey Jude" Wilsona Picketta i jak byłem zdumiony tą połamaną grą gitarową na końcu. ... Musiałem natychmiast dowiedzieć się kto to grał."
Występ Duane'a na "Hey Jude" wprawił w zachwyt również producenta i kierownika wytwórni Atlantic Records – Jerry'ego Wexlera, kiedy Hall puścił mu kawałki przez telefon. Wexler natychmiast kupił kontrakt Duane'a od Halla i chciał, aby Duane grał na wszystkich sesjach artystów R&B w Atlantic. Duane pojawił się na płytach takich artystów jak Clarence Carter, King Curtis, Aretha Franklin, Otis Rush, Percy Sledge, Boz Scaggs i Herbie Mann. Na pierwszą sesję nagraniową z Arethą pojechał do Nowego Jorku, gdzie w styczniu 1969 udał się jako widz do klubu Fillmore East na koncert Johnny'ego Wintera i miał powiedzieć do gitarzysty Jimmy'ego Johnsona, że za rok on też znajdzie się na tej scenie; zespół Allman Brothers Band w rzeczy samej zagrał w Fillmore w grudniu tego roku.

Ograniczenia pełnoetatowego muzyka sesyjnego były dla Duane'a frustrujące. Jednak tych kilka miesięcy w Muscle Shoals nie było straconych, ponieważ miał on szansę pracować z innymi profesjonalistami i wielkimi artystami z branży. Dzięki tej pracy mógł też wynająć znajdujący się na odludziu mały domek nad jeziorem, gdzie spędzał wiele godzin w samotności doskonaląc swoją grę.
W F.A.M.E. Duane poznał perkusistę grającego jazz i R&B –Johnny'ego Lee Johnsona(aka Jaimoe), który dołączył do Duane'a po namowach Phila Waldena managera Otisa Reddinga, który w tym czasie zaczął kierować Duanem i miał w planach zorganizowanie wokół niego trzyosobowego zespołu. Duane i Jaimoe zaprosili do muzykowania basistę Berry'ego Oakleya z Chicago, lecz Berry był związany ze swoim rockowym zespołem Second Coming (z gitarzystą Dickeyem Bettsem) i wkrótce wrócił na południe.
Duane był już zmęczony Muscle Shoals i w marcu zabrał ze sobą Jaimoe do Jacksonville na Florydzie, gdzie wprowadzili się do domu Butcha Trucksa. Wkrótce do ich zespołu dołączyli Betts, Oakley i Reese Wynans Ostatni ściągnięty z Los Angeles został Gregg, który miał śpiewać i zastąpić Wynansa na klawiszach. W taki sposób, pod koniec marca 1969 powstał zespół the Allman Brothers Band.



Dziennikarz magazynu Rolling Stone,George Kimball opisał The Allman Brothers Band jako "najlepszy rock and rollowy zespół jaki powstał w tym kraju w ciągu ostatnich pięciu lat".
Całe miesiące prób i występów obejmowały m.in. darmowe koncerty w Central City Park w Macon i w Piedmont Park w Atlancie. Pierwszy album, o tytule[/i] Allman Brothers Band[/i], został nagrany w Nowym Jorku we wrześniu 1969 i wydany w kilka miesięcy później.



W czasie intensywnego tournee muzycy zaczęli już pracę nad kolejnym albumem, Idlewild South. Album wyprodukowany przez Toma Dowda wydany został w sierpniu 1970 i szybko wskoczył na listy przebojów Billboardu.



Podczas pobytu w Miami, Duane wziął udział w nagraniu płyty Layla and Other Assorted Love Songs u boku Erica Claptona.



Clapton już od dawna chciał się spotkać z Duanem. Kiedy dowiedział się, że jego zespół ma zagrać w Miami (gdzie Clapton zaczął właśnie pracę nad swoim albumem pod okiem producenta Toma Dowda), zdecydował, że musi zobaczyć ich koncert. Po koncercie spotkał się z Duanem osobiście, a następnie oba zespoły – Allman Brothers Band i Derek and the Dominos – udały się do Criterii, gdzie wszyscy grali do białego rana
Podczas tego spotkania Duane ostrożnie zapytał Erica, czy mógłby przyjść do studia, żeby zobaczyć jak ten nagrywa płytę. Eric odmówił i odpowiedział, że może przyjść, ale z gitarą, bo "musisz zagrać". Skończyło się na tym, że Duane wziął udział w nagraniu większości utworów na płytę. Nigdy jednak nie opuścił swojego zespołu, nawet pomimo oferty stałej współpracy od Claptona. Bracia Allman nagrali następnie At Fillmore East, jedną z klasycznych już dziś płyt rockowych nagranych na żywo. W międzyczasie Duane nadal grywał na płytach innych artystów.



Duane Allman zginął w wypadku motocyklowym w kilka miesięcy po wydaniu tego albumu. 29 października w Macon, podczas przerwy w koncertach i nagraniach jadąc na motocyklu uległ wypadkowi, próbując uniknąć zderzenia z ciężarówką. Duane próbował skręcić w lewo, ale stracił kontrolę nad swoim Harleyem Sportsterem i uderzył w tył ciężarówki (niektóre z wersji mówią o uderzeniu w przydrożne drzewo). Motocykl przygniótł go i zmiażdżył organy wewnętrzne . Zmarł kilka godzin później na szpitalnym stole operacyjnym, niecały miesiąc przed swoimi 25 urodzinami.
Po pogrzebie nastąpił okres kilku tygodni żałoby. Później pięciu członków zespołu kontynuowało dalej grę pod nazwą the Allman Brothers Band. Kolejny album nazwany został Eat a Peach (Zjedz Brzoskwinię) – jest to cytat z jednego z wywiadów z Duanem – w odpowiedzi na pytanie "W jaki sposób przyczyniasz się do rewolucji?"

"Nie ma rewolucji, jest tylko ewolucja; ale za każdym razem jak jestem w Georgii, zjadam brzoskwinię za pokój."



Ten podwójny album wydany został w styczniu 1972 i zawierał na jednej stronie utwory nagrane na żywo z udziałem Duane'a; dwie strony z Mountain Jam nagranego z Duanem w Fillmore podczas tego samego wieczoru co At Fillmore East oraz stronę z utworami nagranymi w pięcioosobowym składzie. Istnieje przekonanie, że Eat a Peach było odwołaniem do rodzaju ciężarówki, która zabiła Duane'a, jednak nie jest to prawda. Mimo to na okładce albumu znajduje się ciężarówka pod gigantyczną brzoskwinią, lecz nie ma pewności, czy jej tytuł jest odniesieniem do wypadku Duane'a.
W rok później Berry Oakleyzginął w Macon w innym wypadku motocyklowym, zaledwie kilka bloków od miejsca śmierci Duane'a. Ciało Berry'ego zostało pochowane odok Duane'a w Macon w Georgii, na cmentarzu Rose Hill.



Inne nagrania Duane'a w składzie ABB pojawiły się na albumach wytwórni Capricorn: Duane Allman: An Anthology w 1972 oraz Duane Allman: An Anthology Vol. II w 1974.

Wkrótce po śmierci Duane'a, Ronnie Van Zant z Lynyrd Skynyrd zadedykował jego pamięci utwór "Free Bird".

W 1973 fani Duane'a wyrzeźbili ogromne litery "REMEMBER DUANE ALLMAN" w piaskowcu stanowiącym nasyp wzdłuż drogi Interstate 20 koło Vicksburga w stanie Mississippi. Zdjęcie tego dzieła zostało opublikowane w magazynie Rolling Stone oraz w Rolling Stone Illustrated History of Rock & Roll. Sam napis przetrwał ponad dziesięć lat



W1998 organy ustawodawcze stanu Georgia wydały rozporządzenie, w myśl którego odcinek autostrady stanowej nr 19 w Macon nazwano "Bulwarem Duane'a Allmana"na cześć artysty.
Duane Allman namiętnie czytał książki – takie jak Władca Pierścieni oraz posiadał sporą kolekcję komiksów. Swoje jedyne dziecko nazwał Galadrielle, na cześć Galadrieli z Władcy Pierścieni. Nigdy nie ukończył szkoły, lecz mimo to Willie Perkins (technik i manager (1970-1976) zespołu) żartował, że Duane mówił o sobie per "uczony podróżnik" – ze względu na wiedzę zdobytą dzięki czytaniu i podróżom.
Najbardziej znane gitary Duane'a Allmana to Gibson '59 Cherryburst Les Paul i Gibson '68 Cherry SG.

źródło
http://pl.wikipedia.org/wiki/Duane_Allman



[/color]


Whipping Post
http://www.youtube.com/watch?v=Kv3RWqFl ... re=related

Duane allman solo- Allman brothers
http://www.youtube.com/watch?v=pV8RoNePzfI

Duane Allman "Little Martha"
http://www.youtube.com/watch?v=kmSPCOby-1A

Duane Allman - Eric Clapton - Guitar Jam 5
http://www.youtube.com/watch?v=3BD6kLb- ... re=related

[Antoni Krupa]

To miło Koro że przypomniałaś sylwetkę
W.C.Handy'ego
polecam płytę:
Louis Armstrong Plays W.C.Handy (Columbia CL 591) 1954 r.
jest cudna
moim zdaniem najlepsza
i prawdziwie jazzowa płyta Armstronga
właściwie stwierdziłem że mając tą płytę
można nie mieć żadnej innej płyty Armsrtonga
i taka anegdotka
jest to jedna z dwóch płyt, które nieodżałowany Andrzej Jakubiec
na okrągło grał w legendarnym krakowskim jazz klubie Helikon w latach 60-tych
drugą była "Ambasador Satch" oczywiście też Armstronga

[kora]

[Antoni Krupa]

[kora]

81 lat temu urodził się

Ur:23 listopad 1926 Coldwater/ Mississippi
Zm: 1 września 2005

Przedstawiciel eletrycznego,surowego bluesa z Delty Mississippi




Zainspirowany wirtuozerią gitary [color=blue]Freda McDowella podjął naukę gry na niej ( miał wtedy 22 lata).W 1948 wyjechał do Chicago, tu grywał na słynnej Maxwell Street,stając się czasem popularnym bluesmenem.Powrócił jednak w swoje rodzinne strony i tam grywając w lokalnych klubach dał się zapomnieć szerszej publiczności. W 1967 odkrył go George Mitchell ( biały gitarzysta), namówił go do współpracy,czego efektem było nagranie płyt dla wytwórni Arhoolie i Revival.W latach 70. występował na różnych festiwalach.W 1979 z zespołem The Mississippi Delta Blues Band prowadzoną przez Sama Myersa koncertował w Europie.Później nagrywał ze swoimi synami (Dwayne i Joseph ).




PS.Polecam wszystkim jego znakomitą płytę, dla mnie majstersztych,wybuchowa fuzja różnych stylów
Zaliczam ją do 10 swoich najlepszych płyt...




__________________________________________


RL Burnside - Dust My Broom
http://pl.youtube.com/watch?v=O_IyQz_50 ... re=related

R.L. Burnside - Come On In
http://pl.youtube.com/watch?v=SbLYVnP3sjY

RL Burnside - Dust My Broom
http://pl.youtube.com/watch?v=O_IyQz_50 ... re=related

R. L. Burnside - Rollin and Tumblin
http://pl.youtube.com/watch?v=GgsC1WlAz ... re=related

R.L. Burnside - Poor Black Mattie
http://pl.youtube.com/watch?v=c8Rtayjqq ... re=related

R.L. Burnside - Poor Boy Long Ways From Home
http://pl.youtube.com/watch?v=yjGf4AkgM ... re=related

R.L. Burnside & Johnny Woods - Suzanna
http://pl.youtube.com/watch?v=vtJj0ClIO ... re=related

R.L. Burnside
http://pl.youtube.com/watch?v=HcqiiWO0R ... re=related

[kora]

22 lata temu zmarł

Ur:18 maj 1911 Kansas City /Missouri
Zm:24 listopad 1985 Los Angeles /Kalifornia



Jeden z największych wokalistów w całej historii czarnej muzyki północnoamerykańskiej. Zawsze znajdował się w połowie drogi pomiędzy jazzem, bluesem i rhythm and bluesem. Jego nazwisko mogłoby się znaleść w encyklopedii poświęconej każdemu z tych gatunków muzyki, a także rock&rollowi, do którego powstania bardzo się przyczynił. Fats Domingo,Big Joe Williams,Roy Brown,Jimmy Witherspoone,Sam Cooke, czy Jackie Wilson - to jego najzdolniejsi uczniowie...
Jako dziecko śpiewał już na ulicach, w szkołach i kościołach, towarzyszył ślepcom jako przewodnik. Po śmierci ojca, w wieku 14 lat opuścił szkołę i zaczął zarabiać śpiewaniem. Imał się również innych zajęć - był kelnerem, kucharzem. Na początku lat 30. razem z pianistą [color=blue] Pete'm Johnsonem występował w różnych lokalach i barach.Powodzenie jakim się cieszył otworzyło mu drzwi do najlepszych zespołów w Kansas, gdzie występował jako wokalista. W 1936 roku zaprezentował się w słynnym nowojorskim teatrze Apollo, dwa lata później odkrył go John Hammond i wprowadził do spektaklu w nowojorskiej Carnegie Hall From Spirituals To Swing, gdzie występował obok Big Billa Broonzy'ego, , Benny'ego Goodmana,czy Sonny'ego Terry.
Nadzwyczajny sukces odniósł występując z zespołem Boogie Woogie Trio Nagrany przez nich przebój " Roll'Em Pete' zapoczątkował modę na boogie- woogie. W 1941 Joe przeprowadził się na Zachodnie Wybrzeże, gdzie wziął udział w przedstawieniu Duke'a Ellingtona "Jump For Joy". W 1951 - 1959 Turner wylansował kilka najlepszych piosenek w historii rock&rolla "T.V.Mama" z gitarzystą Elmore'm Jamesem, czy "Corrina,Corrina", ( wersji dawnego country bluesa, nagranego w 1928 roku przez Charliego Mc Coya i Bo Chatmana )Potem nadszedł czas na udziały w wielu prestiżowych festiwalach ( Newport 1956,1958, Monterrey 1964,Trasa po Europie 1965) W 1970 roku został wokalistą grupy koncertowej J.Otisa. Popularność rosła ,ale nie dopisywało mu zdrowie, zawał - rok '83, niewydolność nerek, poruszanie się o kulach i w końcu śmierć.

1983 Wprowadzono Go w poczet gwiazd Blues Foundation Hall
1987 wpisano Go do Rock&Roll Hall of Fame


______________
BiG JOE TURNER FLIP FLOP AND FLY
http://pl.youtube.com/watch?v=sWoNMhAB9 ... re=related

Big Joe Turner - Feelin' Happy
http://pl.youtube.com/watch?v=ss2L23CHJ ... re=related

Big Joe Turner - Shake Rattle & Roll (Live 1965)
http://pl.youtube.com/watch?v=UkunGAU7o ... re=related




______________________________

[kora]

Nie jestem pewna ale chyba dziś urodziny ma [color=red]

http://www.cichonski.art.pl/i_fl_pl.htm

Wszystkiego naj...

[Piotr Zduńczyk]

25 listopada 1914 w/na Stovall's Plantation niedaleko Clarksdale, Mississippi, urodził sie wybitny pianista i wokalista bluesowy . W latach 30-tych grywał z Dixie Rhythm Boys. Grywał min. z Buddy Guy'em, Fleetwood Mac i Johnem Mayalem. Bodajże w 1968 roku gościł w Polsce. Zmarł 13 lipca 1994 roku w Helsinkach, Finlandia.

[kora]

Gdyby żył miałby dziś 65 lat -






James Marshall Hendrix
ur. 27 listopada 1942 w Seattle w USA,
zm. 18 września 1970 w Londynie



[color=navy]"Czuje się winny, gdy ludzie mówią, że jestem najlepszym gitarzystą. Nie jest dla mnie istotne, czy jestem dobry w tym co robię, czy też nie. Dla mnie liczy się to, czy jestem rozumiany, czy nie."

"Naszą muzykę można porównać do słoika dżemu. Wszystko jest w niej dokładnie wymieszane."

"Nie będzie mojego pogrzebu. Będzie wielki Jam Session, na którym pojawi się mój duch."

" Wszystko mogę wytłumaczyć lepiej poprzez muzykę. Hipnotyzuję ludzi, aż dochodzą oni do podstawowego stanu, a gdy osiągnę moment największej słabości, mogę przemówić do ich podświadomości i wmówić im co chcę."

http://pl.wikipedia.org/wiki/Jimi_Hendrix



[/color]

Jimi Hendrix - Wild Thing
http://pl.youtube.com/watch?v=ZRd2HUDEV ... re=related

Jimi Hendrix - Hey Joe
http://pl.youtube.com/watch?v=JecyHi0YA ... re=related

Jimi Hendrix - Voodoo Child
http://pl.youtube.com/watch?v=layTKmyJy ... re=related

Gypsy Eyes by. Jimi Hendrix
http://pl.youtube.com/watch?v=GvAiZI0WyyM

[kora]

Jutro
29 listopad
_____________________-

74 urodziny obchodzi

ur. 29 listopada 1933 w Macclesfield, Cheshire w Anglii



Brytyjski kompozytor, multiinstrumentalista (gitara, instrumentach klawiszowe, perkusja,harmonijka)
bluesman, pionier muzyki rockowej.

Wraz z[color=blue] Alexisem Kornerem,Cyrylem Davisem i Grahamem Bondem odegrał pionierską rolę w kreowaniu brytyjskiego rhytm'n'bluesa.

W 2005r został uhonorowany Orderem Imperium Brytyjskiego.



biografia
http://pl.wikipedia.org/wiki/John_Mayall



__________________

[/color]


John Mayall - Room to move (live)
http://pl.youtube.com/watch?v=vRfMmCG0DQc

JOHN MAYALL
http://pl.youtube.com/watch?v=rqxiDVEfA ... re=related

[kora]

52 lat temu zmarł
Pianinista bluesowy i jazzowy, wykonawca boogie-woogie

Ur:23 kwietnia 1894 Anniston, USA
Zm: 3 grudnia 1955 Cleveland, USA



Przydomek "cow cow" uzyskał dzięki imitacji pociągu w utworze "Cow Cow Blues" ( jest to jeden z najbardziej charakterystycznych tematów spośród jego boogie - woogie )

Jego ojciec był kaznodzieją, Charles miał iść w jego ślady. Miłość do fortepianu zaprzepaściła plany troskliwego rodzica i rzuciła młodego Davenporda na drogę muzykowania. Początkowo występował w różnych trupach wędrownych / medicine shows /. W latach 20. wraz ze śpiewaczką bluesową [color=blue] Dorą Carr przeniósł się do rewii. Pierwszych nagrań dokonał w 1927 roku Paramount. Oprócz nagrywania swoich piosenek zajmował się również wyszukiwaniem młodych talentów i wspieraniem ich. W 1932 przeprowadził się do Chicago, wcześniej ożenił się z piosenkarką Ivy Smith. Prowadził tam sklep płytowy, potem otworzył kawiarnię. W międzyczasie wpadł w kolizję z prawem i kilka miesięcy spędził za kratami. W 1938 po ataku apopleksji stracił władzę w prawej ręce.
Nowy York - to praca pomywacza w Onyx klubie, stamtąd wydostał go Art Hodes ( również pianista) Kidy Charles wyzdrowiał powrócił na scenę.
Jest współautorem dwóch szlagierów jazzu tradycyjnego " Mama Don't Allow" i "I'LL Be Glad When You're Dead" oraz kompozytorem wielkiego przeboju lat 40 " Cow Cow Blues"

" Cow Cow Blues" ( taki sobie epigon ....Davenporta nie sposób namierzyć na yutubie)
http://pl.youtube.com/watch?v=RLa9tPwnC1A

[kora]

14 lat temu zmarł

Ur:21 grudzień 1940 Baltimore w stanie Maryland
Zm:4 grudnia 1993







"Informacja nie jest wiedzą, wiedza nie jest mądrością, mądrość nie jest prawdą, prawda nie jest pięknem, piękno nie jest miłością, miłość nie jest muzyką. Muzyka jest najlepsza."

"Ja jestem człowiekiem rodzinnym. Kocham moją rodzinę. Moja rodzina to podstawa mojego społeczeństwa. Mówi się, że jestem dziwakiem, odmieńcem, ale żadne z moich dzieci nie bierze narkotyków, żadne nie było aresztowane przez policję, żadne nie popełniało samobójstwa, nie uciekało z domu... Ilu z tych konserwatywnych rodziców może tak powiedzieć o swoich dzieciach?

"Nie biorę narkotyków, wstaję wcześnie rano, jestem pracoholikiem, prowadzę własną firmę... Fałszywym założeniem jest, że trzeba wieść szalone życie by mieć oryginalne pomysły, i także fałszywe jest założenie, że prowadzenie normalnego życia oznacza dostosowanie się do większości.

"Oto dwie popularne legendy na mój temat.
Ponieważ w 1969 roku nagrałem na płycie Hot Rats piosenkę "Son of Mr. Green Genes", ludzie przez lata wierzyli, że osobnik o tym nazwisku (grany przez Lumpy'ego Brannuma) z telewizyjnego show pt. Capitan Kangaroo, był moim prawdziwym ojcem. Otóz nie był.
Druga bajeczka głosi, że podczas koncertu wysrałem się kiedyś na scenie. Istnieje wiele wersji na ten temat, między innymi poniższe:
[1] Zjadłem gówno na scenie.
[2] Ja i Capitan Beefheart zrobiliśmy sobie na scenie "konkurs-obrzydlistwo" (co to, [...], jest konkurs-obrzydlistwo) i obaj zjedliśmy gówno.
[3] Ja i Alice Cooper zrobiliśmy sobie konkurs-obrzydlistwo na scenie i on rozdeptywał kurczaczki, a ja wtedy zjadłem gówno.
W lutym 1967 lub 1968 roku byłem w Londynie w klubie Speak Easy. Podszedł do mnie członek grupy Flock, nagrywającej wówczas dla Columbii, i powiedział: "Jesteś fantastyczny. Kiedy usłyszałem, że zjadłeś to gówno na scenie, pomyślałem, no ten facet to naprawdę odjazd". Odpowiedziałem: "Nigdy nie zjadłem gówna na scenie". Gość wyglądał na załamanego, jakby pękło mu serce
Zanotujcie to sobie, ludzie: nigdy nie zjadłem gówna na scenie, zaś w ogóle najbliższy zjedzenia gówna byłem w 1973 roku – spożywając posiłek w bufecie Holiday Inn w Fayetteville w Północnej Karolinie.



"Pisanie na temat muzyki jest jak tańczenie na temat architektury."

"Typowy fan rocka nie jest na tyle inteligentny by zorientować się kiedy robią go w wała."

"Umysł jest jak spadochron. Nie działa, jeśli nie jest otwarty." - [color=red]chyba ulubiony cytat naszej Dyczkosi

Źródło: Takiego mnie nie znacie - Frank Zappa

YouTube

Frank Zappa - Stairway To Heaven - Cleveland 3/5/88
http://pl.youtube.com/watch?v=7vEmQnExY ... re=related

Frank Zappa-Cosmic Debris
http://pl.youtube.com/watch?v=hgujWm0Tr ... re=related

Frank Zappa - Apostrophe
http://pl.youtube.com/watch?v=8O6NUhG6I ... re=related

Frank Zappa - Bobby Brown
http://pl.youtube.com/watch?v=ohVpYt_S8 ... re=related

[dyczkosia]

[Andrzej Jerzyk`e]

[paul david]

Nie znam całej twórczej spuścizny Franka a i tak nie przepadałem za nią, ale Franciszka cenie za bystrość umysłu i trafne opinie, których nigdy nie bał sie powiedzieć publicznie bez względu na okoliczności w jakich sie znajdował. Był facetem z pewnocsia madrym życiowo...szkoda ze choroby dopadaja ludzi...