Audycja 16.03.08

[Marek Kaczanowski]

Zapraszam na kolejne spotkanie w niedzielnym Magazynie Bluesowym

1. Billy Boy Arnold
2. The Yardbirds
3. John Dummer Blues Band
4. Tramp
5. Wielebny Blues Band
6. Niebiesko Czarni
7. Free

[Rider]

[Tami]

Free...Paul Kossoff..pięknie!
Zatem do niedzieli

[Adam Węgrzynowicz]

Billy Boy Arnold
Właśc. William Arnold Jr., ur. 16.03.1935 r. w Chicago w stanie Illinois (USA). Arnold zaczął grać bluesa na harmonijce z grupą Bo Diddleya w 1950 r. i na następne dwadzieścia lat stał się znaną postacią w bluesowym światku Chicago. Grał m.in. z Johnnym Shinesem i Otisem Rushem. Obdarzony świetnym głosem Arnold, grający na harmonijce w stylu zapożyczonym od Sonny Boya (Johna Lee) Williamsona, nagrywał solo dla lokalnych wytwórni Cool (1953) i VeeJay (1955). W 1958 r. stanął na czele grupy, w której znalazł się Mighty Joe Young, i dokonał szeregu nagrań dla wytwórni Mighty H. Żadnajednak z płyt Arnolda nie odniosła takiego sukcesu jak nagrywane w połowie lat 50. przeboje Bo Diddleya, takie jak „Pretty Thing” czy „Hey Bo Diddley”, na których słychać charakterystyczne frazy jego zawodzącej harmonijki. Najpopularniejszym nagraniem Arnolda jest utwór „I Wish You Would” (VeeJay), który został zapożyczony przez brytyjską grupę rhythm'n'bluesową The Yardbirds i znalazł się na jej płycie Five Live Yardbirds (1964). Podczas bluesowego boomu połowy lat 60. Arnold nagrał w 1963 r. dla Prestige/Bluesville płytę wraz z pianistą Johnnym Jonesem (zapis sesji wydano dopiero po 17 latach). Później był jeszcze m.in. album nagrany w 1975 r. dla Vogue. Stale popularny wśród europejskich fanów bluesa Arnold odbył w 1975 r. serię koncertów po Europie w ramach trasy American Blues Legends i nagrał dwie płyty dla wytwórni Petera Shertsera Red Lightning. W 1994 r. wytwórnia Alligator wydała jego album nagrany z udziałem białego gitarzysty Zacha Zunisa.
Albumy: More Blues On The South Side (®1963/1964), Blow The Back Off It (© 1953-57/1975), Sinner's Prayer (®1974/1976), Checkin' It Out (1979), Johnny Jones & Billy Boy Arnold (1980), Crying & Pleading (® 1955-57/1980), Ten Million Dollars (®1983), Back Where I Belong (©1993).




Guines Encyklopedia - Blues

[Adam Węgrzynowicz]

The Yardbirds
The Yardbirds - brytyjska grupa rockowa, jedna z tworzących brytyjską inwazję. Najbardziej znana jako wylęgarnia talentów gitarowych. Założona w 1963 przez wokalistę Keitha Relfa, basistę Paula Samwell-Smitha, perkusistę Jima McCarty'ego i gitarzystów Anthony'ego "Top" Tophhama i polskiego pochodzenia Chrisa Dreję. Grupa grała początkowo głównie typowy dla swego czasu rock and roll oraz rhythm and blues. Prawdziwa historia zespołu rozpoczęła się, gdy w miejsce Tophama dołączył do niego początkujący wówczas gitarzysta Eric Clapton, który okazał się wybitnym wirtuozem tego instrumentu. Muzyka zaczęła zbliżać się wtedy w kierunku bluesa z silną dominacją gitary elektrycznej, jako wiodącego instrumentu i Yardbirds stali się jednym z czołowych wykonawców blues rocka.




Wikipedia

[Marek Kaczanowski]

[Marek Kaczanowski]

[Adam Węgrzynowicz]

Wielebny Blues Band
Ks.Arkadiusz Wieczorek - ur. 12 stycznia 1967 roku, ale tak naprawdę to urodziłem się dopiero w 1997 roku z powstaniem zespołu Wielebny Blues.
Tworzyli go wtedy: Mariusz Łęcki, Marcin Łęcki, Bartek Dolata, Karol Kryjom, Damian Skoniecki. W chórkach śpiewały: Agnieszka Skoniecka, Monika Łęcka, Renia Pacyna i Ela Wojak. Zespół powstał w Ostrowie Wielkopolskim przede wszystkim z potrzeby serca, ale i z konieczności zagrania na comiesięcznych młodzieżowych spotkaniach organizowanych przy parafii św. Pawła, w której to wtedy pracowałem. Po roku zespół zawiesił swoją działalność ( grałem wtedy w Dobrej Nowinie), by od 1999 roku zabrzmieć znów. Odliczyli się wtedy Wielebny, czyli ja, Mariusz i Marcin Łęccy, Bartek Dolata i nowy muzyk - Szymon Borysław. Różne koleje losu sprawiały, że zmieniali się muzycy. Z chwilą odejścia ostatniego z pierwszych zespół przyjął nazwę:"Wielebny Blues Band".
W zupełnie nowym składzie ( jeszcze bez harmonijki, czyli Piotrka Mamczaka), a z perkusistą Grzegorzem Grejnertem zagrał 3 maja 2005 roku w Wieruszowie.
Obecnie zespół tworzą: Wielebny - śpiew i gitara, Jarosław Bury - gitara basowa, Jurek Bojszczak - gitara solowa, Piotrek Mamczak - harmonijka i Artur Obalski - perkusja. Z osiągnięć zespołu ( jak i moich życiowych) wymienić trzeba dwa "Koncerty dla Przyjaciół", występy na festiwalach: "Jimiway " w Ostrowie Wielkopolskim i " Bluestracje " w Chorzowie, granie przed takimi filarami polskiej sceny bluesowej jak: Martyna Jakubowicz, zespołami Harlem i Dżem. Wreszcie nagranie i wydanie pierwszej płyty zespołu Wielebny Blues Band - "Tak banalnie... ". Zespół charakteryzuje to, że gra własne kompozycje do własnych tekstów. Zapożyczamy czasami z twórczości tekstowej Małgosi Urbańskiej (pisze, jak jest nieszczęśliwa) . Zagraliśmy od Beskidów ( Krawców Wierch) po Koszalin, za co Bogu i ludziom dziękuję. Tak przy okazji, że miało być o sobie, "parę słów o kapeli " przemycił Wielebny.


ks.Arkadiusz " Wielebny" Wieczorek gitara śpiew

Jerzy "Jurand" Bojszczak gitara solowa

Piotr "Piotruś" Mamczak instrumenty klawiszowe Harmonijka Gwizdek

Artur "Obal" Obalski Perkusja

Jarosław Jareta" Bury Gitara Basowa


info http://wielebnyblues.pl/ zdjęcia(moje) prywatne archiwa

[Marek Kaczanowski]

[Adam Węgrzynowicz]

[effcia]

[Adam Węgrzynowicz]

[effcia]

[Adam Węgrzynowicz]

[effcia]

[Marek Kaczanowski]

[effcia]

Postaram się Mareczku!
Pozdrawiam!

[Marek Kaczanowski]

[Adam Węgrzynowicz]

NIEBIESKO-CZARNI
Debiutancki koncert Niebiesko-Czarnych odbył się 24 marca 1962 w klubie Żak w Gdańsku. Tego samego roku, w czerwcu, zajęli pierwsze miejsce na Pierwszym Festiwalu Młodych Talentów. Pierwszych nagrań radiowych dokonali we wrześniu, a nagrań płytowych w listopadzie tego samego roku. W 1962 i 1963 byli gospodarzami sopockiego Non-Stopu. W styczniu 1963 powołanego do wojska Jerzego Kosselę zastąpił Janusz Popławski, a w lipcu i sierpniu podczas Non-Stopu opuścili zespół: Daniel Danielowski, Henryk Zomerski i Jerzy Kowalski. Ich miejsce zajęli: Zbigniew Bernolak, Zbigniew Podgajny i Andrzej Nebeski. Również od Non-Stopu w 1963 r. rozpoczął występy z Niebiesko-Czarnymi Michaj Burano. W grudniu 1963 roku wspólnie z Michajem Burano, Czesławem Niemenem i Heleną Majdaniec wystąpili w paryskiej Olimpii i nagrali pierwszą płytę na zachodzie Europy (DECCA 460.811 M).

W styczniu 1964 roku z zespołem rozpoczął występy wokalista Wojciech Korda, który od lipca, po odejściu Krzysztofa Klenczona, pełnił również funkcję gitarzysty. W latach 1963-1965 zespół był nagradzany na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, również w 1965 roku Niebiesko-Czarni wystąpili w Sopocie na V Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w koncercie p.t.Na płytach całego Świata .

Od lipca 1965 r. w miejsce Włodzimierza Wandera, Andrzeja Nebeskiego i Zbigniewa Bernolaka, którzy założyli grupę Polanie, przyszli: Krzysztof Wiśniarowski i Tadeusz Głuchowski z zespołu Tony. W listopadzie 1966, opuścił zespół Czesław Niemen,który założył własny zespół Akwarele. W roku 1966 wspólnie z Michajem Burano zdobyli Grand Prix F.P. w Rennes, a w Paryżu zajęli 1. miejsce w turnieju zespołów rockowych w klubie Golf Drout. W 1967 zespół opuścili: Krzysztof Wiśniarowski (którego zastąpił Krzysztof Potocki), Helena Majdaniec i Piotr Janczerski. W nocy z 31 października na 1 listopada Niebiesko-Czarni wystąpili w Radiu Luksemburg.

W 1968 dołączono sekcje saksofonów – w jej skład wchodzili Wiesław Żakowicz i Mirosław Polarek. W 1969 zwrócili się z apelem o wykupienie willi Szymanowskiego, Atma. W tym czasie odbywali liczne koncerty w Szwecji, Jugosławii, na Węgrzech, Francji, krajach Beneluksu, Finlandii, NRF, Bułgarii, USA, Kanady, ZSRR. W 1971 wystąpili w amerykańskim programie telewizyjnym Danny Sulivan Show. Po powrocie z USA rozpoczęli próby tworzenia pierwszej polskiej Rock-opery Naga, której premiera odbyła się 22 kwietnia 1973 w Teatrze Muzycznym w Gdyni. Po wystawieniu ok. 150 przedstawień "Nagiej" Niebiesko-Czarni częściej występowali za granicą niż w kraju. Po koncercie we Lwowie 30 czerwca 1976 nastąpiło rozwiązanie zespołu.

W ponad czternastoletniej historii Niebiesko-Czarni nagrali 8 płyt długogrających oraz 24 single i czwórki o łącznym nakładzie 3,5 mln szt.; dali ponad 3000 koncertów; przejechali ponad 245 000 kilometrów w trasach koncertowych.

Okazjonalnie Niebiesko-Czarni reaktywowali się w latach 1986, 1987, 1992 i 2002.

[Adam Węgrzynowicz]

Free - brytyjska grupa rockowa grająca muzykę blues rock, sformowana w Londynie w roku 1968, znana m.in. z przeboju "All Right Now". Wokalista prowadzący (Paul Rodgers) odszedł z grupy, aby grać w zespole Bad Company razem z Simonem Kirke'em (perkusja) w momencie gdy prowadzący gitarzysta Paul Kossoff zmarł tragicznie na zawał serca w wieku 25 lat po przedawkowaniu narkotyków w roku 1976. Zespół znany był z sensacyjnych występów scenicznych i licznych tras koncertowych.

Członkowie

* Paul Rodgers - Śpiew
* Paul Kossoff - Gitara elektryczna
* Andy Fraser - Gitara basowa
* Simon Kirke - Instrumenty perkusyjne

Dyskografia

* Tons of Sobs (1968)
* Free (1969)
* Fire and Water (1970)
* Highway (1970)
* Free Live! (1971, live)
* Free at Last (1972)
* Heartbreaker (1973)

[Marek Kaczanowski]

Bambosz, wypracowania masz na szóstkę
Dziękuję i pozdrawiam.

[Romka]

[Marek Kaczanowski]

[Krzysztof Gadomski]

[Marek Kaczanowski]

Dzisiaj dodatkowo zagrają:

Karolina Cygonek & To Mi Blues Kapela
K3
Boogie Chilli

[Adam Węgrzynowicz]

no Marku toś mi zrobił miłą niespodziankę uwielbiam Karolcie

[Marek Kaczanowski]

[Adam Węgrzynowicz]

ToMi Blues Kapela & Karolina Cygonek
„Powstaliśmy w zasadzie wczoraj by grać jutro, pojutrze i długo jak się da”
Kilka słów o ToMi Blues Kapela i Korolina Cygonek
Skład zespołu:
Karolina Cygonek-voc.
Tomek Miturski-guitars,voc
Artur Hołuszko-mandolin
Zbigniew "Benek" Zagóra-drums
Andrzej Hoglich-bas guitar




Formacja ToMi Blues Kapela & Karolina Cygonek powstała w listopadzie 2005 roku w Otwocku z inicjatywy Tomka Miturskiego, leadera otwockiej grupy BLUESQUAD, z którą występowała między innymi pierwsza dama polskiego bluesa Mira Kubasińska.



Na wstępie muzycy sięgnęli po sprawdzone standardy bluesowe i soulowe, by z czasem rozbudować repertuar o własne kompozycje.

ToMi Blues Kapela & Karolina Cygonek zadebiutowali z dużym powodzeniem na koncercie Gwiazdka Bluesowa w klubie Hefajstos w Otwocku u boku trio Blue Sounds i duetu Coolish - Kielak. Zespół koncertował w kilku klubach na Mazowszu. I tak warto wspomnieć o udziale w 23. edycji festiwalu Warsaw Blues Night w lutym 2006 roku wraz z kujawską grupą Szulerzy, koncert w warszawskim klubie Oczko ( Chlabiczówka ), następnie zespół wystąpił na międzynarodowym festiwalu bluesowo-rockowym w Nyirbator na Węgrzech, Galicja Blues Festiwal Krosno czy udział w koncercie głównym ( duża scena) 26 edycji Rawa Blues Festiwal w Katowicach

2006 ,2007 i początek 2008 roku to dla zespołu wiele koncertów w klubach i kolejne udziały w festiwalach Woman Blues Festwal w Rudzie Śląskiej ,Blues Colours w Ostrowie Wielkopolskim , ponownie Rythm&Blues Festival w Nyirbator na Węgrzech , Olsztyńskie Noce Bluesowe , Był Sobie Blues w Tarnowie ,Jimiway Festival w Ostrowie Wielkopolskim , Warsaw Blues Night , oraz koncerty w wielu klubach muzycznych w kraju takich jak Jazz Club Improwizacja w Łodzi czy warszawski Jazz Club Tygmont oraz wiele innych.

Zespół ma w planie nagranie autorskiej płyty i koncerty w Polsce oraz za granicą.







KAROLINA CYGONEK - oprócz ToMi Blues Kapela śpiewa w funk-rockowej grupie Black Volga. Współpracuje m.in. ze znaną formacją jump-bluesową Banaszak And The Best . Chętnie bierze udział w najróżniejszych jam sessions, podczas których jest nieobliczalna, a jej brawurowe interpretacje przechodzą do historii wielu imprez.

Z zawodu dziennikarka, poliglotka, a z pasji wokalistka śpiewająca wiele gatunków, wyraźnie jednak oscylując w kierunku bluesa i jazzu.








TOMEK MITURSKI - na gitarze gra od bardzo dawna z kilkunastoletnią przerwą; nawrót choroby nastąpił pięć lat temu, co zaowocowało powstaniem otwockiej formacji BLUESQUAD. Bluesa gra, dlatego że dopiero po 50-ce - jak twierdzi - dorósł do tego muzycznie. Słucha wielu innych gatunków, w tym muzyki poważnej. Gitarowi idole to Clapton, Hendrix, Montgomery i Scofield . Tomek lubi jamować; grał z wieloma czołowymi gitarzystami i instrumentalistami bluesowymi: Leszkiem Winderem , Sławkiem Wierzcholskim, Jackiem Jagusiem, Adamem Kuliszem, Lesterem Kidsonem, Przemkiem Chołodym, Bartkiem Łęczyckim, Michałem Kielakiem i innymi.



„Rozpoczęcie działalności ToMi Blues Kapela daje mi nadzieję na stworzenie czegoś nowego i niepowtarzalnego zwłaszcza , że w projekcie tym biorą udział ciekawe osobowości nie tylko od strony muzycznej" - mówi Tomek










ARTUR HOŁUSZKO - uczestniczył w wielu projektach muzycznych w tym głównie rockowych. Gitarę, na której grał przez całe lata, porzucił dla mandoliny. Gra na wielu instrumentach strunowych, ale mandolina to jego najmocniejsza strona. Obecnie również współpracuje z folkowym zespołem Coffeina z którym odnosi duże sukcesy.Arti jest laureatem prestiżowej nagrody dla instrumentalistów w konkursie Solo Życia 2006 w Lublinie gdzie miał okazję grać z najwybitniejszymi osobistościami polskiego rocka i bluesa.Oprócz współpracy z ToMi Blues Kapela i Coffeina , współpracuje również ze Sławkiem Wierzcholskim w projekcie Folk Blues Trio.

[Adam Węgrzynowicz]

BOOGIE CHILLI

Boogie i Chilli ? na pozór słowa,, które do siebie nie pasują. No, bo przecież Boogie kojarzy się z czymś przestarzałym, muzyką, która królowała na scenach kilkadziesiąt lat temu. A Chilli ? świeżość, ostrość, zaczepność. A jednak ? Boogie Chilli to symbioza tych dwóch słów, która na scenie eksploduje z niezwykłą mocą!

Zespół Boogie Chilli powstał w 2002 roku w Poznaniu. Założyli go doświadczeni muzycy: Maciej Sobczak (gitara), Robert Fraska (bas), Janusz Siemienas (gitara) i Andrzej Kubiak (perkusja). Dwóch pierwszych panów udziela się w grupie Hot Water, dwóch następnych w zespole Wielka Łódź. Rok później w zespole pojawił się harmonijkarz Leszek Paech.

Z bluesowych doświadczeń Wielkiej Łodzi i bluesowo ? rockowych Hot Water powstała niezwykła synteza stylistyczna. Z jednej strony wyznacza ją szacunek do bluesowej i rockowej tradycji, a z drugiej ciągła chęć eksperymentowania. Nie bez powodu zespół jest dużą atrakcją koncertową ? za każdym razem utwory, grane przez Boogie Chilli brzmią inaczej, bowiem muzycy uwielbiają improwizować i rozwijać swoja muzykę często w zupełnie nieoczekiwanym kierunku. Do tego wszystkiego dochodzi uwielbienie do szorstkości i brudu, które kojarzy się niemal z grunge?owym brzmieniem początku lat 90-tych.

Ciekawe jest również instrumentarium ? niby typowo rockowe: dwie gitary, bas, perkusja, oraz harmonijka ustna, ale ? jedna z gitar to ?dobro?, a druga ?slide?. Powoduje to powstawanie ciekawych i często nietypowych brzmień i frapujących harmonii.....

[Marek Kaczanowski]

Coś się Bamboszku strona rozszerzyła