Okolice Bluesa

JaRas
Makaron nie mają o czym pisać.

Mi się wydaje że nie ,nie mają o czym pisać ! ale niemają NA CZYM napisać!!
Czemu taki festiwal odbywa się w miejscowości gdzie WSZYSCY mamy daleko
Oni na 100% odsypiają wspaniałą uczte muzyczną !!! Pozdrawiam

Brawo Suwałki!
Za rozmach, sprawną organizację oraz walory turystyczne - debiut roku?
Na razie powiem, że było ciekawie i zapodaje kilka zdjęć z bluesowych scen.
Mała scena przy MDK:

Mała scena na ul. Chłodnej:

Duża scena przy Ratuszu:

Duża scena w parku:


ps. dopiero wróciliśmy i nie dziwcie się że ludzie nic nie piszą - to przecież była dla większości daleka wyprawa

Katowice meldują powrót

Było wspaniale, pogoda bajeczna, muzyka na wysokim poziomie.
Piękny festiwal - organizacja na światowym poziomie !!!!
Mam 800 zdjęć z tego 400, to bociany

Jak dojdę do siebie, to ..... coś napiszę

Leszek - czekam na zdjęcia. Pozdrawiam. A na Litwie było znakomicie.

Również meldujemy szczęśliwy powrót do domku:)
Jeszcze jestem w totalnym szoku organizacyjnym, festiwalowym i towarzyskim
Było rewelacyjnie pod każdym względem:) czy warto było pokonać 550 km do Suwałk ? .... ZDECYDOWANIE TAK!!

pozdrawiam serdecznie cała ekipę z którymi spędziliśmy fantastyczne, niezapomniane, pełne śmiechu i MUZYKI dni ... i do następnego spotkania

Wszystkie sceny były synchronizowane ze sobą.
Na jednej zespół kończył grę, na następnej - inny już zaczynał.
Małe sceny prezentowały zespoły w godzinach południowych.
Duże sceny - w godzinach popołudniowych i wieczornych
Dwa dni wypełnione zróznicowaną muzyką.
Każdy miał mozliwość wysłuchania wszystkich zespołów - Istny majstersztyk!!!


I Główna scena


II Główna Scena


Mała scena na ulicy Chłodnej


Scena obok MDK
























Khalif Walter


Nina Van Horn

A co mi tam, jeszcze chociaż kilka fotek:)

Oficjalne otwarcie Festiwalu.


Mała scena na Chłodnej(od miejscowych dowiedzieliśmy się, że tam latem przy temp 40 stopni można sie ochłodzić, a śnieg leży aż do maja)- Gaz Blues Grupa(Sejny):


Mała scena Pasaż Grande przy MDK- Age Blues Band (Mariampol LT)


Scena w Parku Konstytucji 3 Maja- Chip Jordan(USA)&VooDoo(Suwałki):


Nocne granie w Ogrodzie Letnim Rozmarinao- Tortilla(Toruń)


I w restauracji Na Starówce:


Keith Thompson's Strangebrew feat Patsy Gamble(Park Konstytucji 3 Maja):


Biesiadowanie:


cdn

A ja wróciłem dopiero dziś.
Festiwal genialny. Organizacja idealna. Nagłośnienie więcej niż bardzo dobre. Dwie sceny grające na zmianę nie pozwalały ani się nudzić ani rozbijać wspaniałej atmosfery przesiąkniętej bluesem. Pogoda dopisała co w sumie składa się na wyjątkowe wydarzenie pod każdym względem.
Ogólnie muzycznie było więcej niż bardzo dobrze. Nie będę pisał o tym co mi się muzycznie nie podobało , nie będę pisał o pewnej polskiej grupie robiącej za gwiazdę pierwszego dnia a coraz bardziej przypominającej szafę grającą odgrywającą z dołującą rutyną swoje kawałki z muzykami wyglądającymi jakby wycięci byli z dykty. Będę pisał o tym co mi się muzycznie podobało a było tego bardzo wiele.
Absolutnym odkryciem i prawdziwą gwiazdą festiwalu byli Knut Reiersrud Band z Norwegii oraz Compromise Blue z Estonii (to nie pomyłka pisze się Blue a nie Blues). Norweg to bardzo dobry wokalista i gitarzysta ciągle poszukujący nowych brzmień i pomysłów (Sławek Wierzcholski ostrzega że Knut wydał również płyty hip-hopowe od których trza się raczej trzymać z daleka). Dodatkowym atutem był niezwykle sprawny zespół. Muzycznie trudno to opisać. Nie jest to jakiś ortodoksyjnie czysty blues ale wiele się dzieje na scenie. Ja w każdym bądź razie stałem z rozdziawioną gębą i nie mogłem wyjść z podziwu nad tym co chłodni Norwegowi wyczyniali. Na Youtube sporo jest nagrań Knuta - warto się temu przyjrzeć. Compromise Blue to najlepszy estoński zespół bluesowy. Zdanie może i dobrze brzmi ale jest sporym nadużyciem bo jak mi mówili chłopcy z zespołu w ich maleńkim kraju jest ze dwu lub trzech wykonawców których można podciągnąć pod bluesa. Compromise Blue to tacy estońscy "Blues Brothers" ale podniesieni do sześcianu. Osiem osób na scenie w tym : trzyosobowa ognista sekcja dęta, wokalista Emil Rutiku wyglądający i poruszający się jak John Belushi, bardzo dobry gitarzysta Raul Ukareda, widowiskowo grający basista Argo Toomel, klawiszowiec Ulo Krigul wyglądający jak Olivier Janiak za młodu oraz śpiewający perkusista. Niebywała ekspresja i radość grania. Żywioł i zabawa jak to mówią "ogień z dupy" (za przeproszeniem). Zagrali wyłącznie standardy rhythm and bluesowe choć mają też i swoje autorskie kompozycje. Wiem bo kupiłem ich płytę wdaną w 2008 roku "Loomad on Lahti" na której to grają i śpiewają po estońsku wyłącznie własne kompozycje. Widziałem ich i w klubie i na dużej scenie i za każdym razem byłem pełen podziwu za ich muzykę. Nie sądzę żeby sprowadzenie ich do Polski na koncerty było bardzo dużym wysiłkiem finansowym, ja w każdym bądź razie rekomenduję i polecam Compromise Blue z Estonii.
Bardzo dobrze wypadł Keith Thompson's Strangebrew z ognistą saksofonistką Patsy Gamble. Litewscy królowie bluesa czyli Virgis Jutas i Aleksandr Belkin z towarzyszeniem Blues Makers pokazali że i w tym zakątku Europy czują bluesa. Aleksandr Belkin i jego macierzysty zespół "The Road Band" miałem okazje widzieć i słyszeń na Zaduszkach Bluesowych w Białymstoku to nie byłem specjalnie zaskoczony poziomem litewskich muzyków.
Wbrew moim obawom koncerty klubowe też cieszyły się bardzo dużym zainteresowaniem. Pomimo późnej pory (zazwyczaj start ok. 1 w nocy) no i konieczności zakupu biletu po 15zł zarówno w Restauracji Na Starówce jak i Rozmarino było pełno i ciekawie. Niestety koncerty klubowe odbywały się o tej samej porze dlatego trzeba było wybierać. Pierwszego dnia byłem w Restauracji Na Starówce gdzie mogłem podziwiać Kasę Chorych i Compromise Blue. Drugiego dnia w Rozmarino podziwiałem "Braci i siostry" którzy zagrali wspomagani harmonijką Roberta Lenerta.

Kłaniam się nisko do samej ziemi w podziękowaniu tym wszystkim dzięki którym dane mi było uczestniczyć w tym muzycznym święcie. Oby Suwałki Blues Festival stał się imprezą cykliczną. Zatem - DO ZOBACZENIA ZA ROK.

To może i ja coś napiszę od siebie.

Jestem naprawdę zachwycony organizacją koncertu, doskonałe nagłośnienie, wspaniała atmosfera, a co najważniejsze doskonali wykonawcy.
Najbardziej podobały mi się występy: Khalifa Walin' Walkera, Spoonful of Blues, Jeremyego Spencera. Oczywiście pozostali byli również świetni

Jeśli chodzi o gwiazdę pierwszego wieczoru, swoją drogą nie powinna zasługiwać na to miano... to wypadła niespodziewanie słabo, jakoś tak smętnie grali... Poza tym Dżem zachował się nieładnie zaczynając swój koncert, kiedy na drugiej scenie bisował Khalif Walin' Walter, który moim zdaniem powinien zasługiwać na tytuł gwiazdy wieczoru.
A Jeremy Spencer zagrał naprawdę przyjemny koncert, choć spodziewałem się gry z większym "kopem" Ale mimo wszystko połączenie jego ciepłego i miłego głosu wraz z dźwiękami gitary slide było wspaniałe.

Ze swojej strony chciałbym jeszcze podziękować panu Robertowi Lenertowi za przeprowadzenie warsztatów harmonijkowych, pomimo niewielkiej frekwencji.

Tak więc czekam na kolejny Suwałki Blues Festival!

Pozdrawiam!
Rzeszot