Par? dni temu do mojego za?cianka zawita? listonosz i przyni?s? paczuszk? z now? p?yt? Bonamassy - jest niedziela robi? mi sie nie chce wi?c pomy?lalem ?e se sionde na zydlu przy piecu i co? o niej skrobne...
Bonamassa raz flirtuje z rockiem raz z popem raz z country a tu poflirtowa? po trosze z wszystkim. Mamy tu podr?? przez wiele stylistyk ale wszystko jest naznaczone t? bonamassowato?ci? i przez to ca?o?? jest sp?jna. Przede wszystkim b?jcie si? bo on gra coraz lepiej - czasami mo?e ponosi go troche w stron? technicznych fajerwerk?w ale zawsze w granicach dobrego smaku i zawsze ciekawie i 'po swojemu'.
p?ytk? otwiera allmanowaty 'Never make your move to soon' - charakterystyczny riff, bujaj?ca sekcja i gregowaty hammondzik - po chwili l?dujemy gdzie? w za?cianku na po?udniu stan?w. Nast?pnie zwiedzamy okolice - Travellin South - agresywny winterowski slide i boogie w strasznie podk?conym tempie - sekcja swinguje do granic mo?liwo?ci numer co chwila staje ?eby znowu si? rozp?dzi?. Po dakiej dawce szybkich temp wyciszenie - Junction 61 (tam zawsze na tych skrzy?owaniach ci? sie dzieje) przechodz?cy w klasyczny do b?lu molowy blues Reconsider Baby. Tutaj rz?dzi gitara Bonamassy - zagrano ju? setki molowych blues?w a mimo ten jest w stanie wci?gn?? na ca?e 6:51. Dwa chorusy sola w kt?rych przechodzi samego siebie.
potem klimat troche ?agodnieje. ?adna country rockowa ballada Around the Bend w kt?rej Joe ujawnia ?e te? pochodzi z za?cianka (I was born in the country) G?os Joego ?agodnieje - dla nie kt?rych mo?e za bardzo w stron? popowego ?piewania - ale ja lubie dobrze napisane ?adne piosenki. Potem tempo ro?nie - troche bluegrasowy napierdzielnik Revenge of the 10 gallon hat - Bonamassa poczynia sobie na miar? Alberta Lee. Potem czas na jeszcze jedn? ballad? - bardziej stonowan?, refleksyjn? (ortodoksi nazwyaj? co? takiego popow? piosenk?) - mi sie bardziej kojarzy z takimi rzeczami jak River of Tears Claptona (dla wyja?nienia: to taki bia?as co pisze popowe piosenki). Pi?kny hammondzik - g?o?niczki rozp?dzaj? si? i przystaj? wszystko p?ynie. Dalej: tytu?owy Had to Cry today to wbrew tytu?owi nie kolejna balladka tylko ostra Mu?owata jazda - numer troche pokr?cony wi?c od razu mie si? z mu?em skojarzy?. Dalej The River - zaczyna si? jako akustyczna folkowa pie?? - wokal i dobro i ...down by the river.. thats where I broke down and cry... where I could just lie down and die.. za chwile wchodzi sekcja, slide i charakterystyczny zeppelinowy ci??ki bit. Pojawia si? bluesowa harmonijka, frazy wokalne unisono ze slidem ale "panooowie za du?o roka" jakby to uj?li rodzimi znawcy gatunku
. Wiec Joe bierze to sobie do serca - 'When the sun goes down' - akustyczne boogie z harmonijk? - w ten spo?b Joe dobitnie akcentuje swoje za?ciankowe korzenie. Na koniec ma?y odlot w stron?... Friday Night in San Francisco - tak tak akustyczna miniaturka kt?ra z niczym innym nie chce si? skojarzy?. to znowu chyba taki prztyczek w nos ortodoksom ?eby widzieli ?e muzyka to sp?jna przestrze?
pozdrawiam z zydelka!
jarek
www.scigani.art.pl
