zaskakuj?cym jest, jak wydarzenie losowe mo?e wp?yn?? na nasze post?powanie. poinformowany o tym, ?e um?wiona ze mn? osoba sp??ni si? na spotkanie, postanowi?em poszw?da? si? po rynku. przecie? nie b?d? siedzia? sam w restauracji i patrzy? jak inni jedz?. tak wi?c, kopi?c kolejne bry?ki ?niegu i obserwuj?c jak si? rozpadaj?, obchodzi?em rynek. chodzi?bym tak dalej, ale sp?oszony przez pr?b? dody 'virgin' przed noworocznym koncertem schroni?em si? w empiku. troch? jeszcze og?upia?y uda?em si? do stoiska z p?ytami. bluesa nie ma, za to jazz w szeroko uj?tym poj?ciu. zaczynamy infiltracj?. stoisko 'a'. 'a' jak 'adderley'. koniec infiltracji. zapoznawszy si? z cenami wybra?em najta?sz?... nie bez obaw... przecie? wcze?niejsz? p?yt? cannonballa te? wzi??e? po cenie i co? jakie? cholerne 'vibes' milta jacksona... eh, trudno, raz barticowi ?mier?... potem tylko odb?bni? spotkanie... panienki, wino, gadka, takie tam nudy
i do domku...
...jeszcze tylko guzik od cdka, klikni?cie myszk? i zaczyna si?. spogl?dam na ok?adk?, bo do ko?ca nie wiem co wzi??em... the cannonball adderley quintet in san francisco, featuring nat adderley, recorded live at jazz workshop. no i faktycznie na ok?adce jest dw?ch go?ci, jeden z saksofonem, drugi z tr?bk?, czyli chyba nie oszukuj?, to musz? by? oni. przede mn? sze?? d?ugich utwor?w zagranych przez pi?ciu kolesi.
pierwszy utw?r. co? tam gadaj?, sypi? si? nazwiska, jakie? gwizdy, oklaski. wchodzi piano... no no
drugi utw?r. zaczyna si? od kontrabasu... to jest to...
trzeci utw?r. znowu co? nawija kole? i wchodzi piano... nie b?dzie do rymu ;]
utw?r czwarty. wchodz? wszyscy...
pi??. yo yo, jest fajnie, nic nie rozumiem. wchodzi piano i saksofon...
sz?stka. ostatnia. pstryk, pstryk palcami, kontrabas...
recenzja powinna by? w sumie obiektywna i nieemocjonalna. wi?c tyle zostaje bez emocji :]
czy p?yt? polecam... bez dw?ch zda?. bez jednego te?. 'it's all jazz' jak mawia? komunistyczny przyjaciel luthera kinga. pomy?le?, ?e tak? muzyk? tworzy tylko 5 (pi??) os?b i instrument?w. alto sax, cornet, piano, bass, drums.
subiektywnie. dla mnie ma wszystko to, co uwielbia?em zawsze w jazzie. rytm. wyczucie. 'idealne' instrumenty i co najwa?niejsze, nie jest skomplikowany. ?wietnie si? nadaje na pocz?tek przygody z jazzem. nie ma ha?asu i haosu. nie ma co por?wnywa?. adderleyowie to adderleyowie. warto doda?, ?e p?yta spodoba?a mi si? od razu. nie musz? si? do niej przekonywa?. b?d? j? puszcza? wielokrotnie.
jeszcze raz polecam. gor?co.
pozdrawiam!
