Okolice Bluesa

Jak dla mnie to album roku , nie bluesowy ale fantastyczny. Słucham od kilku dni i za każdym razem odkrywam coś czego wcześniej nie zauważyłem. Płytę oczywiście firmuje Wilson ale padam na kolana przed pozostałymi muzykami , którzy pomogli Stefkowi w nagraniu tego arcydzieła....
...to jest mój prawdziwy muzyczny świat...

z pewnoscia wazna plyta tego roku.a moze nawet jedna z wazniejszych plyt tego roku.jeden z moich kolegow juz dzis twierdzi ze jest to dla niego plyta roku.ale on jest szczegolnie zakrecony na punkcie king crimson.a duch tego zespou mocny na tej plycie.inny twierdzi ze wilson pracujac nad plytami king c tak sie zasluchal ze inaczej byc nie moglo.obaj maja racje.

http://www.youtube.com/watch?v=n8sLcvWG1M4

http://www.youtube.com/watch?v=9kLcoEJm_84

http://www.youtube.com/watch?v=leIIlezYJMI

http://www.youtube.com/watch?v=_w8SY_9yO8k

Ledwie uporałem się z wgryzieniem we wszystkie niuanse "Grace for Drowning" a tu Steven dostarczył kolejną porcję muzycznych doznań. Nie lubię porównań "lepszy - gorszy" w stosunku do każdego wymiaru sztuki dlatego nie mam zamiaru zabierać głosu czy Govan jest lepszy niż Fripp albo czy "The Raven that Refused to Sing (and other stories)" jest najlepszą płytą Wilsona. Liczy się przyjemność jaką daje słuchania a ta jest po prostu gigantyczna i to dokładnie tak samo wielka jak w przypadku najnowszej płyty Riverside "Shrine of New Generation Slaves". Obie płyty i to bez żadnego lokalnego patriotyzmu można z dumą postawić na jednej półce (u mnie stoją na oddzielnych ale tylko dlatego że polski rock progresywny ustawiam na innej półce niż zagraniczny).

Adam Holzman i pan Govan obaj są bardzo groźnymi sukinsynami, czyli świetnymi muzykami.
Ale posłuchajcie sobie uważnie solówek klawiszowych i gitarowych.
Klawiszowe są bardzo wtórne, nawet brzmieniem przypominają dobra lata 70-te i 80-te.
A p. Govan jest zacnym wymiataczem, ale porównywanie go do Frippa i pisanie, ze bije na głowę i Frippa i innych świadczyć może jedynie to, że autor przedkłada szybkość i zwinność ponad walory artystyczne.
Fripp to geniusz i nowatro, a p. Govan jest wyłącznie wirtuozem

Niedawno mój młodszy kolega stwierdził, że Petruci bije na głowę Jimi Page'a .
uśmiałem się ..

Tak tu sobie rozmawiamy ten czy tamten, da radę czy nie da. Żonglujemy sobie ludźmi. A przecież musimy brać pod uwagę to, że każdy z nich wnosi nową jakość do zespołu i w tym momencie to już może być inny L Z lub D T nie ten nasz do którego się przyzwyczailiśmy.

Robert Fripp nie tuzinkowy instrumentalista wyprzedził rynek muzyczny o lata świetlne, a jak myślicie skąd się wzięło brzmienie Pata Methenego ? Jeśli się mylę chętnie przeczytam inny punt widzenia. Geniusz ma to do siebie, że często jest niezrozumiany, być może teraz coś "pitoli" - jeszcze tego "pitolenia" nie rozumiemy ale za lat 20, kto wie, może być zarzewiem rewolucyjnych zmian w muzyce ?.