Okolice Bluesa

Potężne rozczarowanie, więc będzie krótko Bo i nie ma potrzeby zbyt wiele o tym dokonaniu rozprawiać. Lepiej spuścić na nie zasłonę milczenia. Wiem, nazwiska mogą kusić...Mnie skusiły gdyż bardzo lubię zarówno Javiera Vargasa jak i panów Tima Bogerta i Carmine`a Appice`a. Tutaj jednak spotkał mnie srogi zawód na całej linii. Płyta zapełniona jest w całości coverami znanych utworów stricte rockowych (np.Black Night, It`s A Long Way Toi The Top, Parisienne Walkways), ale też popowych albo pop-rockowych hitów z lat 80-tych i wczesnych 90-tych(You Keep Me Hangin` On, Over My Shoulder). Ogólnie zatem zestaw odgrzewanych kotletów, zagranych zupełnie bez polotu, bez próby nadani im nowej jakości i opatrzonych jakimiś nieszczególnymi, dość zdartymi wokalami (nawet nie zadałem sobie trudu by sprawdzić kto śpiewa. W przypadku drugiej części wymienionego przeze mnie repertuaru - wręcz na krawędzi muzycznego obciachu Doprawdy, zabrakło jedynie "I`ll survive" w wydaniu blues - rockowym.

Kto chce się sam przekonać, niech kliknie. Odsłuch próbek naprawdę wystarczy:
http://www.amazon.com/Vargas-Bogert-App ... 649&sr=8-1
Generalna moja uwaga - OMIJAĆ SZEROKIM ŁUKIEM

A mnie to jakos nie dziwi. Ogolnie mamy ostanio taki "trynnnd" by grac i nagrywac cos co juz bylo. A potem ktos sie dziwi, ze coraz wiecej ludzi marudzi..ee blues i blues-rock to takie coverowanie..nudne i nieciekawe.

Problem chyba nie w tym, że się coveruje, tylko co się coveruje i jak się to robi. Kiedyś Bogert i Appice z kolegami byli w tym mistrzami. Szkoda, że nagrali na nowo "You Keep Me Hangin' On". Sami powinni wiedzieć najlepiej, że ich wersja z 1967 roku jest nie do pobicia (choć odgrzewka na "Returns" z 2002 też bardzo dobra).

Wokalista - Paul Shortino to taki najemny krzykacz, najbardziej chyba znany z hair-metalowej kapeli Quiet Riot, gdzie był zamiennikiem oryginalnego frontmana.