Powinienem co krok potykac sie o pelne zachwytu recenzje,a tu cisza.
Dziwi to, bo niewiele slyszalem w ostatnich latach rownie dobrej muzyki.
"Day to Day" to piekny, tryskajacy energia chicagowski blues.
Mike urodzil sie w 1964 w Alabamie. Jak mowi "wychowal go blues i jego
uczucia zawsze przybieraja forme bluesa". To wybitny wokalista. Dawno juz nie slyszalem tak mocnego i interesujacego "bluesowego" spiewania.
"Day to Day" to plytowy debiut Mika,co moglo by dziwic,bo to dojrzaly
i doskonaly wokalista. Wyjesnienie jest proste. Alabama Mike pracuje
jako kierowca ciezarowki, a miloscia jego zycia jest granie bluesa z przyjaciolmi. Granie, nie nagrywanie. Do przepychanek w swiecie muzycznych interesow niespecjalnie mu sie spieszylo.
Do nagrania plyty namowil go przyjaciel i pozniejszy jej producent Scott
Silveira. Namowil i chwala mu za to. Scott Silveira jest perkusista w zespole Third Degree. Ten wlasnie zespol towarzyszy Mikowi na plycie.
Ponadto Silveira zaprosil do nagrania pieciu swietnych muzykow grajacych
jazz i bluesa. Efekt fantastyczny.
Graja: Jon Lawton-lead & slide guitar
Scot Brenton-wah & rhytm guitar
Steve Freund,Steve Gannon, Charles Wheal-guitar
Kedar Roy- fender & standup bass
Willie Riser- fender bass
Jim Monroe, Chris Burns-piano
Scot Brenton,R.J.Mischo- harmonijki
Barron Shullman- sax tenor [tylko nr.6]
Scott Silveira- drums
Myles Silveira- instrumenty perkusyjne
Bluesowym numerem 1 dla Alabamy Mika jest Willie Dixon. "Too many Cooks" ,numer 7 na plycie jest holdem dla niego.
Polecam. Mysle ze plyta spodoba sie nawet najzagorzalszym bluesowym
"ortodoksom".
Byc moze nawet Korze.
