Okolice Bluesa

Do??czam do tej dyskusji o Janis Joplin. rzeczywi?cie "?ywcem pogrzebana" jest inna od "Per?y". O Janis znalaz? si? te? fragment w mojej ksi??ce "Eric Burdon - Feniks rocka" (patrz osobne posty), bo przecie? przez jaki? czas Burdon kolegowa? si? z wieloma muzykami z Zachodniego Wybrze?a, w tym tak?e z lud?mi z Frisco - Jimem Morrisonem i Janis Joplin.
Oto stosowny fragment:


Na pocz?tku wrze?nia 1966 roku Eric Burdon znalaz? si? w San Francisco, nowym centrum ?wiata Zachodu. ...Dosta?em list od Judy Wong, wskoczy?em do pierwszego samolotu lec?cego do Frisco, a gdy si? tam znalaz?em stwierdzi?em, ?e to w?a?ciwe miejsce gdzie chcia?bym zamieszka?. Chodniki wygl?da?y jakby kto? wyla? na nie morze farby. D?ugow?ose dzieciaki ubrane by?y w india?skie ciuchy, widzia?o si? bardzo du?o r?cznie zdobionych pas?w, d?insy, kowbojskie buty. Wielu m?odych zdj??o koszule, noc by?a bowiem niesamowicie ciep?a. Ciep?e letnie powietrze dzia?a?o jak balsam. Czarni, kt?rzy przed t? inwazj? nastolatk?w z ca?ej Ameryki, mieszkali w tej dzielnicy mieszali si? z t?umem hippies?w, d?wigaj?c pod pachami papierowe torby, z kt?rych wychyla?y si? butelki taniego wina, zrobionego ze wszystkiego z czego si? da?o, tylko nie z winogron.Wygl?da?o tak jakby na ulicy toczy?a si? jaka? gra, kt?r? prowadzili przedstawiciele wielu ras na ?wiecie i wielu narodowo?ci. Ani ?ladu jednak w tym napi?cia, nerwowo?ci czy sprzeczek.... W San Francisco Burdon spotka? wielu artyst?w, kt?rzy w najbli?szych miesi?ce odcisn?li w?asne, indywidualne pi?tno na muzyce, niebawem krytycy wymy?l? dla niej now? nazw? - „rock”. ...D?ugow?osy, dobrze wygl?daj?cy m?odzieniec o ciemnych oczach le?a? w rogu sali. Mia? czarne sk?rzane kowbojskie spodnie, szeroki pasek i buty kowbojki. "Kr?l Jaszczur" we w?asnej postaci. Cze?? Jim, jak leci? "W porz?dku twoi ch?opacy tu graj?, czy jeste? tylko w odwiedzinach" spyta?. Ach Animalsi ju? nie istniej?. Troch? si? tu kr?c?, chc? zobaczy? tutejsz? scen?. Naprawd? bomba, podoba mi si? - odpar?em - wspomina? Burdon swe spotkanie z Jimem Morrisonem, wokalist? i liderem niedawno powsta?ej grupy „The Doors”. W sali "Fillmore" Eric Burdon pozna? te? Janis Joplin. ...Otworzy?y si? ma?e drzwiczki, a zza nich wychyli?a si? g?owa okolona k?dzierzawymi w?osami, kt?re przytrzymywa?a barwna chustka. Dziewczyna w niebieskich d?insach i bawe?nianej podkoszulce z obszytymi guzikami rozmawiaj?c ze stoj?cym przy drzwiach policjantem, wskaza?a na mnie. Zgi?tym palcem pokaza?a, ?ebym si? zbli?y?. Zna?em sk?d? t? twarz, ale nie mog?em sobie przypomnie?, gdzie j? widzia?em. "Hej Eric" powiedzia?a z wyra?nie po?udniowym akcentem "szybko, wchod? do ?rodka". Podszed?em i chwyci?em j? za r?k?, poczu?em, ?e ma pier?cionki na palcach i metalo w? bransolet? na przegubie d?oni.Gdy j? poca?owa?em w policzek, wci?gn??a mnie do ?rodka. "Jestem Janis ?piewam z Big Brother & The Holding Company" - powiedzia?a Joplin. Och tak du?o o tobie s?ysza?em. "A ty jeste? Eric Burdon z The Animals - odpar?a - ja te? s?ysza?am o tobie". Oboje parskn?li?my ze ?miechu. "Mi?o mi ci? widzie?"...

Pozdrawiam
Zdzis?aw Paj?k

To i ja na ten temat.

"Żywcem Pogrzebana" to biografia, która jest nie tylko ogólnym opisem artysty, jego pozytywnych dokonań, ale rzetelnie informuje o życiu Idola, jego słabościach, humorach i całym otoczeniu. Myra starała się pokazać czytelnikom prawdziwą Janis, nie tylko tę, którą uwielbiały tłumy, ale zakompleksioną dziewczynę, z całym wachlarzem słabości, z jednej strony silną by dążyć do celu i na scenie być prawdziwą gwiazdą, może czasami nieco tandetną, z drugiej na tyl słabą by wplątać się w nie zliczoną ilość nałogów i dać się wykorzystywać.

Książkę przeczytałem, już jakiś czas temu, na pewno dowedziałem się sporo nowych rzeczy, cóż narkotyki wtedy królowały, a ludzie nie zdawali sobie sprawy z ich niszczącej siły, nie mniej, jak tylko zaczniemy się zagłębiać w Woodstock i biografie artystów, którzy na nim występowali, do tego można dodać pozostałych twórców sztuki, to u niemal każdego znajdziemy przygody z naroktykami i to właśnie w tamtym czasie. Myślę, że nie kest to kwestia samego festiwalu, ale właśnie okresu kilku lat, gdy muzykom, malarzom, rzeźbiarzom i innym awangardzistom, nie wystarczył już alkohol, a nagle pojawiło się coś nowego.

Ja tę książkę polecam, warto przeczytać i poznać Janis, dzięki osobie, która z nią obcowała w najbardziej burzliwym i świetnym czasie jej kariery, aż do samego końca.

Link do sklepu empiku: http://www.empik.com/janis-joplin-zywce ... a,309904,p

Bo chyba nic innego po polsku nie ma wydaje mi sie. Poszukaj po anglojezycznych stronach www - znajdziesz tam sporo wywiadow, ktore moga dac ci sposobnosc ujrzenia Janis zarowno poprzez pryzmat jej wlasnych wypowiedzi jak i tego, jak byla spostrzegana przez innych. Do tego typu pracy to dobre rozwiazanie uwazam.