Okolice Bluesa

Witamy!!
Zapraszamy wszystkich na około bluesowe jam-session dziś wieczorem
do klubu Ptasiek w Krakowie (ul. Dajwór 3). Zaczynamy o 21.
Do zobaczenia!!

Zapraszamy serdecznie dziś wieczorem do klubu Ptasiek (ul.Dajwór 3, Kraków) na jam-session. Start godz 21.00. Przybywajcie! Taka okazja może się długo nie zdarzyć.
Blue Machine będzie towarzyszyć dwóch wybitnych harmonijkarzy : TOMEK KAMIŃSKI i MICHAŁ KIELAK!!! Będzie się działo!! Do zobaczenia w Ptaśku!!

Sobota 16 kwietnia 2011 to jak dla mnie dzień pod znakiem Blue Machine i Tomka Kamińskiego. Najpierw ich występ o godz. 14 na imprezie zorganizowanej przez motocyklistów a potem o 20 regularny koncert w klubie. To pierwsze ich granie to raczej dla przypadkowej publiczności dlatego i krótsze a i poszczególne utwory w wersji "light". Wieczorny występ w Famie to już pełną gębą koncert zespołu bez żadnej taryfy ulgowej. Jak to zwykle w przypadku Blue Machine bywa żadnego szacunku dla standardów. Mają gdzieś jak taki czy inny bluesowy hicior grano przed nimi. Oni po prostu robią to po swojemu. Już na swojej debiutanckiej płycie pokazali wielki talent w tej dziedzinie a na wczorajszym koncercie dorzucili jeszcze kilka kolejnych bluesowych killerów w wersjach ala Blue Machine. Wystarczy wspomnieć tu choćby o "Key to the highway" czy też "One More Mile To Go". Podejrzewam, że ten ostatni utwór pojawił się w ich programie za sprawą Tomka Kamińskiego. Bo to on ze swoimi Hardworkersami grał ten utwór Sugar Blue. No i zwłaszcza "Motherless Child" R. Johnsona w tej dziedzinie wypada niezwykle okazale. Zagrany został bowiem jako soczyste-ogniste ... reggae a może dub z werblem brzmiącym z takim fajnym pogłosem. Nieważne zresztą bo wszystko zabrzmiało jak zagrane w Kingstown na Jamaice a nie jak w Chicago w USA. FANTASTYCZNIE. Genialnie wypadła "wymiana zdań", "rozmowa", "kłótnia" obu harmonijkarzy gdzie były odpowiednie gesty i gra ciałem ale zamiast słów muzycy użyli fraz odgrywanych na harmonijkach. No "zwyzywali" się potwornie a zabawa była przednia. A na bis m.in. punk-blues z wielce poetyckimi słowami - leci po prostu odliczanie od 1 do nie pamiętam ilu i nic więcej w warstwie tekstowej. A muzycznie skoczny-energetyczny punk? folk-rock? Nie ważne co ważne że całość wywołała niezłe zamieszanie i zadowolenie publiczności w tym nawet barmanów.
Uwielbiam takie koncerty gdzie z utworu na utwór jestem zaskakiwany. Gdzie co chwilę na scenie dzieje się coś ciekawego, gdzie nie ma odgrywania z "partytury" nuta po nucie, gdzie nie ma nudy i rutyny - a króluje nieograniczona wyobraźnia, polot i fantazja a doskonały warsztat wykonawczy jest tylko oczywistą podbudową.
Pięknie dziękuję muzykom i organizatorom bo dawno nie dane mi było przeżyć takiej smakowitej uczty muzycznej.

P.S.
Już kiedy zobaczyłem jak został rozstawiony zestaw perkusyjny podejrzewałem, że coś się w Blue Machine na tym stanowisku zmieniło. "Stopa" została ustawiona bowiem pod pewnym kątem a nie jak to zwykle bywa równolegle do publiczności. Adam Partyka czyli aktualny perkusista zespołu wypadł rewelacyjnie i to nie tylko w "Room to move" gdzie ma dłuższą partię solową. Zagrał świetnie na obu koncertach.
No i mój ulubiony basista bluesowy Olek Sroka - uwielbiam patrzeć jak gra i słuchać co gra. Duża klasa. Uwielbiam ludzi którzy po prostu doskonale robią to co do nich należy.
Ukłony do samej ziemi.

Na jubileuszowej edycji festiwalu JIMIWAY zespół dał dobry koncert, choć niektórzy byli zdziwieni coraz mniejszą ilością bluesowych treści. Zagrali np. taki "regałowy" kawałek: